To μέλλον μας σε ασφαλή χέρια

by Foivosloxias

Εσύ είσαι ο εχθρός της Δημοκρατίας. Αν σου έχει απομείνει έστω και ελάχιστη πολιτική τσίπα, πάρε την κουστωδία σου και παραιτήσου.

Διαβάστε:
Aνέστη
Απειρωτά
50ft
Incontinentia
Zaphod
Zalmoxis
Γιώργο Mαργαρίτη

Δείτε:

- Incoming tear gas about to land in the University of Thessaloniki

- Τόπο στα νιάτα...Larissa in color (1η φωτό)

- Murder, Fury (Γιάννενα)

Update: Propagation of Information

- "Στο συγκλονιστικό του ρεπορτάζ, εχθές το απόγευμα, απο την Ομόνοια είδε δίπλα του μια διμοιρία ΜΑΤ, να χτυπά παιδιά 15 ετών, αφού τους είχαν περάσει χειροπέδες και ξέσπασε. Μαζί του πολίτες όλων των ηλικιών που αγανακτισμένοι γιούχαραν τους αστυνομικούς.

Αυτό το ρεπορτάζ δεν το είδαμε ούτε το ακούσαμε στο βραδινό δελτίο του τηλεοπτικού σταθμού του Alpha. Το ηχητικό το ανέβασα αρχικά στο thoughts. "

- Όπου στο thoughts : "Πρίν απο λίγο το tumblr με ειδοποίησε οτι έγινε παραβιάση πνευματικών δικαιωμάτων και αφαιρούν το ποστ. Ο μόνος που είχε δικαίωμα να το καταγγείλει είναι ο alpha radio."

Παραπομπή στο πρόχειρο τετράδιο.

Μην ξεχάσετε τί έγινε το Δεκέμβρη του 08

Μερικές σκόρπιες σκέψεις όσο βλέπω το χριστουγεννιάτικο δέντρο να καίγεται μπροστά από τη "Βολή" των Ελλήνων. Ίσως να καεί και η Βουλή απόψε όσο η ΝΕΤ θα έχει ρεπορτάζ για τον Παναθηναϊκό και την Ανόρθωση.

Έχουμε πόλεμο εδώ και καιρό αυτό δεν είναι κάτι νέο. Αλλά για άλλη μια φορά το πλάνο είναι το ίδιο και θα λειτουργήσει όπως πάντα.

Η αστυνομία δεν θα αντιδράσει, οι προβοκάτορες-ασφαλίτες/μπάχαλοι/ψυχασθενείς θα κάψουν και θα κάνουν πλιάτσικο και στο τελείωμα θα αναλάβουν τα ΜΜΕ.
Θα τρομοκρατήσουν τους "νοικοκυραίους" με εικόνες από σπασμένες τζαμαρίες και καμμένα κτίρια, θα τους πείσουν ότι το Κράτος τα κάνει όλα αυτά για το καλό τους και ότι χωρίς αυτό είναι απροστάτευτοι, αμήχανοι. Στο περιθώριο κάποιοι ρομαντικοί ιδεολόγοι δεν θα προλαβαίνουν τις εξελίξεις και οι χιλιάδες που κατέβηκαν με δάκρυα στα μάτια για το χαμό του παιδιού και με οργή για την κατάντια μας δεν θα αναφερθούν από κανέναν σαν να μην υπήρξαν.

Όλα αυτά θα λήξουν εν μέσω αναλύσεων από "ειδικούς"/βαλτούς/παπαγαλάκια και σε λίγο καιρό θα ξαναβρούν όλα τον ρυθμό τους. Κάποιοι που διαδηλώνουν θα ξαναβάλουν τα κοστούμια τους, τα όργανα θα ξαναβγούν έξω να δείρουν μετανάστες και οι δημοσιογράφοι θα επανέλθουν στα νούμερά της AGB και στην αγοραπωλησία μιζέριας. Η "εξέγερση" θα αναβληθεί για την επόμενη φορά αλλά τουλάχιστον θα είναι όλοι ευχαριστημένοι. Όλοι θα έχουν παίξει τον ρόλο τους σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια.

Το όνομα του παιδιού θα ξεχαστεί όπως του μικρού Άλεξ, του Τσαλικίδη, των Πακιστανών, των πυρόπληκτων και πάει λέγοντας. Και μετά στα καφενεία, τα γραφεία τα σχολεία θα συζητάμε και θα συζητάμε δίχως τέλος γιατί τίποτα δεν αλλάζει στο μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα. Γιατί οι φωνές όλων εμάς που φωνάζουμε οργισμένα καλύπτονται πάντα από τη βουή του όχλου.Γιατί είμαστε μαριονέτες.

Μην ξεχάσετε τί έγινε το Δεκέμβρη του 08.

Συντονιστείτε εδώ.

Σε εσένα μιλάω - Ξύπνα!

Mια και μόνο μία σκέψη για τη δολοφονία.

Δεν έχει σημασία που ήταν ένα νέο παιδί, δεν έχει σημασία που το αίμα του έβραζε, δεν έχει σημασία που βρέθηκε στο λάθος μέρος απέναντι στους λάθος ανθρώπους, δεν έχει σημασία αν το όργανο σημάδευε κεφάλι, έδαφος ή πόδια.

Σημασία έχει το ότι όλοι εμείς τραβήξαμε τη σκανδάλη.

Ευθύνες, φιλότιμο, ωχαδερφισμός, αναλγησία, σταρχιδισμός, εγωισμός, μιζέρια, κακομοιριά, επαναστάτες του καναπέ, επαναστάτες δίχως αιτία και πάει λέγοντας.

Το αίμα άλλου ένα συν-κρατούμενου είναι στα χέρια μας.

update
Διαβάστε την επιστολή του Διαγόρα.

Πώς σταμάτησα να ανησυχώ

Δύσκολοι καιροί αράπη μου, που λέει και ο Πανούσης, αλλά τί να κάνουμε...Πρέπει να βρούμε το κολπάκι για να αντέξουμε λίγο ακόμη και να αντισταθούμε στη μιζέρια και τη βλακεία. Εξάλλου έρχονται Χριστούγεννα σιγά σιγά και θέλουμε δε θέλουμε πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, ακόμη κι ας κοστίσει 2 μηνιάτικα κι ένα μαλακοδάνειο ξοδεμένα στα μπουζούκια και τα Γιάμπο (γνωστή αλυσίδα παραγωγής σατανιστικών διαφημιστικών μυνημάτων).

Σκεφτόμουν λοιπόν επηρεασμένος και εγώ από την Κρίση που ακούω αλλά ακόμη δεν βλέπω, ότι πρέπει να βρω μια λύση να δώσω έναν πιο θετικό τόνο γύρω μου και μια πρέζα θετικής ενέργειας (δε νομίζω να είναι κακούργημα, όχι ακόμη). Μου ήρθε η ιδέα λοιπόν ότι πρέπει να παρατήσω (για λίγο) την εκστρατεία του Δον Κιχώτη βιολόγου από το μπλόγκιον ετούτο και να αφήσω τους θεούσους, τους Δημιουργιστές και τους αποβλακωμένους ήσυχους για λιγάκι μέχρι να μαζέψω κι εγώ λίγες δυνάμεις και να απο-αποβλακωθώ. Οπότε η καλύτερη ιδέα προς αυτή την κατεύθυνση, που θα ξεαραχνιάσει και λίγο το μπλόγκιον, την έδωσε ο Πάνος από το μπλόγκ του με ένα ανεπανάληπτο έπος-συνταγή που αποτελεί την πεμπτουσία της γαστριμαργικής επιστήμης.

Ξεδιάντροπα λοιπόν το αντιγράφω μιας και είμαι λάτρης του κοτόπουλου (θέλει χέρι και μου αρέσει) αλλά και φανατικός του παραδοσιακού ποτού των τσομπάνηδων της Σκωτίας, namely του ουιτσκίου.
Φάτε υπεύθυνα λοιπόν.

"Αγοράζετε ενα κοτόπουλο 1.200 γρ. και ενα μπουκάλι Ουίσκι

Προβλέψτε , αλάτι, πιπέρι ,ελαιόλαδο, και μπέικον σε λωρίδες

Για καλό και για κακό βεβαιωθήτε οτι εχετε και ενα βάζο μαγιονέζα

Τυλίξτε το κοτόπουλο με τις λωρίδες, αλατοπιπερώστε, και ρίξτε μία υποψία ελαιόλαδου

Προθερμάνετε τον φούρνο σε μεσαία θερμοκρασία, (220 βαθμοί ή θερμοστάτης στο 5 ) για 10 λεπτά

Σερβιριστήτε ενα ποτήρι Ουισκι και πιειτε το

Βάλτε το κοτόπουλο στον φούρνο αφου πρώτα το τοποθετήσετε σε καταλληλο σκευος

Βάλτε και πιειτε ακόμα ενα ποτήρι Ουισκι

Επαναλάβατε αυτο το βήμα αλλες δυο φορές

Μετά απο ένα τέπαρτο φουρνίστε το ανοιγμα για να επιγλέψετε το κλείσειμο του ψοτόπουλου

Λιάστε ξανά το ουικάλι του Μπίσκη και καπιατήτε μια καλή λουγία

Μετά απο ενα κετα.. οχι πέταρτο της ώρας, αργότερα τελος πάτνων ….

κλιτρίστε μέχρι τον μπούρνο

ανοίφτε την χόρτα, ξεγυρνίστε, απαναδονήστε

βάλτε τελος παντων το φωτόπουλο απ την αλλη

καφήστε σε μια λωκο καλέκρα και καβετάστε κανα’δυό φατήρια Κίσκη αμόκα

Νυστε, λυστε ψηστε το κουφόλουπο για μιση φώρα ακόμα .

3 λοτήρια αρφότερα ….

Ζαμέψτε το γατόπουλο απο χαμω, ( επεσε το μακαλισμένο) , καφαρίστε το, και γάλτε το σε μιάτο

Φτάτε τα κούτρα σας απο το νέσιμο στο κάτωμα απ τα γάδια που μυθικαν στα κλαπάκια της μουζινας

μην αποχειραθητε να κησωθειτε, μια φαρά ειμαστε εδω μάτω

απομελειώστε το δουκάλι του Ρίσκι

αργόμπερα σαρθήτε ως το κρεμάτι και κοιθωμητε ως το χρωι

Την επομενη μέρα , παρτε ενα αλκα σελτζερ

Πηγαινετε να φάτε κρύο kοτόπουλο με μαγιονεζα

και καθαρίστε το μπουρδέλο που δημιουργήσατε στην κουζινα"

Όταν οι Δημιουργιστές πρέπει να σωπαίνουν

Eπανέρχομαι σαν τρένο χωρίς φρένα και με λίγο φάνκυ τζαζ να παίζει στο υπόβαθρο θα μοιραστώ μαζί σας ένα απίθανο νέο (ξέρω υπερβάλλω) που πέτυχα εδώ.Το πείραμα των Miller-Urey είχε περισσότερη επιτυχία τελικά.

Ποιός είναι ο Miller, τί είναι αυτό το πείραμα, και τί έγινε αν είχε περισσότερη επιτυχία?

Με λίγα λόγια το 53 ο τύπος με το όνομα Miller που ήταν μαθητής του Urey έτρεξαν ένα πολύ απλό πείραμα.Έριξαν μέσα σε μια φιάλη νερό, μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο, συνέδεσαν και δύο ηλεκτρόδια για να παράγουν σπινθίρα κάθε τόσο μέσα στο μίγμα και μαγεία...από αυτά τα συνηθισμένα μόρια που υπήρχαν στον πλανήτη εκκατομύρια χρόνια πριν (!), προέκυψαν αμινοξέα. Τα αμινοξέα είναι οι θεμέλιοι λίθοι των πρωτεϊνών, οι οποίες με τη σειρά τους είναι τα "οικοδομικά υλικά" για τα κύτταρά μας, τα βακτήρια, τα κυτταρα των φυτών κτλ. Οπότε 50 χρόνια πριν, ο τώρα μακαρίτης Miller είπε το εξής.Κύριοι έχω μια θεωρία για την προέλευση της ζωής στη Γη και βάσει αυτού του χημικού simulation για το τί χημικές συνθήκες επικρατούσαν στον πλανήτη στην Αρχή, προέκυψαν 5 ολόκληρα αμινοξέα, άρα μπορεί και να έχω δίκιο...

H συσκευή του Διαβόλου

Δεν είχε απόλυτο δίκιο όμως ο Miller μιας και τα δείγματα που κρατούσε στην εργαστηριακή κατάψυξη αναλύθηκαν πάλι μετά από 55 χρόνια χρησιμοποιώντας πιο ευαίσθητες αναλυτικές μεθόδους με αποτέλεσμα να προκύψουν 22 αμινοξέα και 5 αμίνες από τη σούπα του πειράματατος των Miller-Urey!!!!
Βέβαια η θεωρία του Miller είναι μία από τις πολλές και κάποιες από τις αρχικές συνθήκες του πειράματός του αμφισβητούνται ως μη σχετικές με τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Γη (π.χ η εργαστηριακή "μίμηση" αναγωγικής ατμόσφαιρας όπως δέχτηκε ο Miller, δεν πλησιάζει αυτή της αρχαίας Γης).

Άρα?

1. Σήμερα πιστεύουμε ότι παρόλο που η ατμόσφαιρα δεν ήταν έτσι όπως την περιγράφει ο Miller, υπήρξαν όντως μικροπεριβάλλοντα στην αρχαία Γη, όπου οι συνθήκες του πειράματος των Miller-Urey ήταν παρόμοιες και μπορούσαν να υποστηρίξουν τη δημιουργία αμινοξέων κατά παρόμοιο τρόπο.

2. Το πιο σημαντικό συμπέρασμα πάνω στο οποίο και θέλω να σταθώ.
Από απλές χημικές ενώσεις και υπό τις κατάλληλες συνθήκες μπορούν να προκύψουν οι δομικοί λίθοι της ζωής και παρόλο που ακόμη ψάχνουμε για το ακριβές Πώς και τις συνθήκες που επικρατούσαν, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις όπως οι παραπάνω, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αρχική υπόθεση είναι σωστή. Και ποιά είναι αυτή? Στην αβιωτική σούπα του πλανήτη δεν εμφύσησε κανένα μυθολογικό ον ζωή χρησιμοποιώντας κάποιο ξόρκι με μαγική ανάσα, αλλά μέσα από trial-error, χημικές αντιδράσεις και καλό timing κάποια μόρια μπόρεσαν να αυτοοργανωθούν σε αυτόνομες, αυτοδιπλασιαζόμενες μονάδες με την ικανότητα να μεταφέρουν τα "σχέδια κατασκευής" τους στα νεοπαραγώμενα μόρια. Εξάλλου ούτε οι συγγραφείς της Βίβλου (Γένεση), ούτε οι επιστήμονες ήταν παρόντες στην αφιλόξενη προβιωτική Γη αλλά τουλάχιστον ξέρετε ποιός φαίνεται να έχει δίκιο.

Ελπίζω να μη βγει κανένας και να πει ότι ο Θεός εκτός από βιολόγος, βιοχημικός, αρχιτέκτονας, μάγος, πολέμαρχος, τζογαδόρος κτλ σε αυτή την περίπτωση είναι και χημικός και τα σχεδίασε έτσι για να πετύχει το πείραμα...

H έμπνευση της φωτό από τον Διαγόρα τον Μήλιο...

Keine Zeit II

Επειδή δεν υπάρχει χρόνος ούτε για φτύσιμο, είπα να ρίξω ένα πόστιον καθώς υφίσταμαι (περίπου) και για να αλλάξει η γαμωημερομηνία ανάρτησης νέου ποστ.

Τους χαιρετισμούς μου

ΥΓ.Κρίση είναι θα περάσει.

ΥΓ2.Ακολουθεί γερμανικός εξπρεσιονισμός από την ταινία που πέτυχα εδώ (και είδα φυσικά)

ΥΓ3.Προτείνω για ανάγνωση τον φίλο Νάσο, τον Ζάφωνδα (ναι πάλι) για όσους επιθυμούν να τους πονέσει το μυαλό και να θυμάστε ότι οι έξυπνοι άνθρωποι έχουν και δυνατό σπέρμα.

YΓ4.Με τα μπλόγκζ δεν βάφονται αυγά!Blog action day my ass(by polse) και διαβάστε και την Muppet Show Girl που δε μασάει τα λόγια της για όλους εμάς τους πονόψυχους!

Sarah Palin: Η υπηρέτρια του Θεού

Όλοι την ξέρουμε πλέον.Είναι η σκληρά εργαζόμενη μάνα, που από δήμαρχος ενός χωριού στη μέση του πουθενά στην Αλάσκα, βρέθηκε να είναι υποψήφια αντιπρόεδρος. Τί κι αν έβγαλε πέρυσι διαβατήριο, δεν έχει ιδέα για τον κόσμο και είναι υπέρ της άντλησης πετρελαίου από εύθραυστα οικοσυστήματα στην Αλάσκα (ξεχνάω πολλές αρετές της ακόμη)?
Η ίδια πιστεύει στο Δημιουργισμό και ότι ο καλός Θεός θα της δώσει τη φώτιση να εκτελέσει το χρέος της όταν θα χρειαστεί, δίχως να διστάσει.

Όπως είπε και η ίδια:

Περί διδασκαλίας του δημιουργισμού παράλληλα με αυτή της Εξέλιξης:
"Teach both. You know, don't be afraid of information. Healthy debate is so important, and it's so valuable in our schools. I am a proponent of teaching both."

Mιλώντας στην εκκλησία για τον γιό της που πάει να πολεμήσει στο Ιράκ:
"Pray for our military men and women who are striving to do what is right. Also, for this country, that our leaders, our national leaders are sending them out on a task that is from God; that's what we have to make sure we are praying for, that there is a plan, and that plan is God's plan."

Αμήν.

ΥΓ...Υποθετικά μιλώντας πάντα.Αν βρεθεί με τους κωδικούς του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ νοιώθω μεγάλη ασφάλεια.

ΥΓ2..."Sarah Palin's ignorance is guaranteed because of how she has spent the past 44 years on earth."

Διαβάστε
When atheists atack

Παρεξηγήσεις, δημιουργισμός και Εξέλιξη.Το Βρετανικό παράδειγμα

(technical issue...detail: Το ποστ φαίνεται χάλι μαύρο στον reader σας επειδή το αντέγραψα από word και βαριόμουν να το διορθώσω καθώς προείχε η μαγειρική μου.)

Πριν μια εβδομάδα ξέσπασε "πόλεμος" στην Royal Society στο Η.Β ανάμεσα στα μέλη της και εκπαιδευτικούς και επεκτάθηκε στη συνέχεια στα Μ.Μ.Ε με δημοσιογράφους και επιστήμονες να κατηγορούν αλλήλους για στρέβλωση των σχολίων ενός μέλους της Royal Society, που οδήγησε στην παραίτησή του από τη θέση του διευθυντή για θέματα παιδείας της R.S και την αναζωπύρωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε δημιουργιστές, επιστήμονες και ιερείς για την εξέλιξη, τον Θεό και τον άνθρωπο.

Το γεγονός: Ο Michael Reiss (bio) δίνει μια ομιλία (British Association’s Festival of Science στο Λίβερπουλ), η οποία δημοσιοποιείται από τα Μ.Μ.Ε και οδηγεί στην παραίτησή του από τη θέση του. Το «αγκάθι» της ομιλίας του αιδεσιμώτατου ήταν ένα σημείο που έλεγε το εξής: «creationism is best seen by science teachers not as a misconception but as a world view». Δηλαδή με λίγα λόγια όπως μπορεί ο καθένας να καταλάβει διαβάζοντας αυτή τη φράση, ο Reiss παροτρύνει τους εκπαιδευτικούς στις σχολικές τάξεις να διδάσκουν το δημιουργισμό ως κάτι το αποδεκτό κι όχι ως κάτι που θα πρέπει να αγνοούνε και να μην το αναφέρουν. Όπως όλοι μπορούν να αντιληφθούν το να δηλώνει κάποιος που είναι βιολόγος και υπεύθυνος σε θέματα εκπαίδευσης της ίδιας "κοινότητας" στην οποία ανήκε και ο Δαρβίνος τα παραπάνω περί διδασκαλίας του δημιουργισμού είναι εξωφρενικά και απαράδεκτα.

Οι επακόλουθες αντιδράσεις: Αρχικά το κοινό μπερδεύτηκε όσον αφορά το δημιουργισμό στις σχολικές αίθουσες από τη στάση του Reiss έτσι όπως την πληροφορήθηκε από τα Μ.Μ.Ε και ακόμη περισσότερο από την Royal Society, που έχει στις τάξεις της 21 κατόχους του βραβείου Νόμπελ, όπου η κοινή στάση είναι ενάντια στη διδασκαλία του δημιουργισμού. Επίσης μερικοί διευθυντές σχολείων παραδέχτηκαν ότι η «θεωρία του δημιουργισμού» διδάσκεται ώστε να μην αποκλείονται οι μαθητές που προέρχονται από ένα έντονα θρησκευτικό περιβάλλον και αδυνατούν να δεχτούν την εξέλιξη.

Όμως στην Royal Society ο απόηχος των όσων παρουσιάστηκαν ως δηλώσεις ενός μέλους της και κατά συνέπεια ως ενδεχόμενη θέση της, δεν έτυχαν και τόσο θερμής αποδοχής και πυροδότησαν την οργισμένη αντίδραση πολλών μελών της που ζητούσαν το κεφάλι του Reiss για τη ζημιά που προκάλεσε στην εικόνα της Royal Society αλλά και επειδή έδωσε πολλά επιχειρήματα στους δημιουργιστές ώστε να εισχωρήσουν από την Κερκόπορτα μέσα στο βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα, με αφορμή τα λόγια του Reiss. Από την άλλη όμως δίχασε την επιστημονική κοινότητα για το ζήτημα της διδασκαλίας του δημιουργισμού ενώ δημιουργήθηκε και ζήτημα για το αν ο Reiss είπε ή δεν είπε ότι πρέπει να διδάσκεται ισότιμα ο δημιουργισμός στις σχολικές τάξεις ως εναλλακτική, «επιστημονική (?)» θεωρία της εξέλιξης.

Έγιναν όμως έτσι τα πράγματα?

Διαβάζοντας κάποιος προσεχτικά την ομιλία του Reiss διαπιστώνει ότι ο ίδιος μίλησε για πολύ περισσότερα από όσα παρουσίασαν τα βρετανικά Μ.Μ.Ε απομονώνοντας μία και μόνο φράση του (βλέπε παραπάνω) από την ομιλία.

Αν μπορεί κάποιος να συνοψίσει τα κύρια σημεία της ομιλίας του αυτά είναι :

1.Ο δημιουργισμός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια παρανόηση αλλά ως τρόπος που κάποιος αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του.

2.Η λέξη θεωρία (όπως στην περίπτωση της Εξέλιξης) οδηγεί σε παρερμηνείες από αυτούς που δεν είναι σχετικοί με την επιστημονική ορολογία νομίζοντας λανθασμένα ότι η λέξη θεωρία σημαίνει απλά μια ιδέα δίχως επιστημονική στήριξη σε δεδομένα και αρχές, δεχόμενοι κατά αυτό τον τρόπο το δημιουργισμό/ευφυή σχεδιασμό ως ισότιμες «επιστημονικές θεωρίες». .(Αναφερόμενος σε εθνικό ρυθμιστικό πλαίσιο που έχει εκδοθεί για την διδασκαλία της προέλευσης του σύμπαντος και του ανθρώπου).

3.Ο δημιουργισμός και ο ευφυής σχεδιασμός δεν είναι μέρος των σχολικών προγραμμάτων και δεν μπορούν να διδάσκονται ως επιστημονικά, αλλά οποιαδήποτε συζήτηση προκύψει με αφορμή μη επιστημονικές θεωρήσεις μπορούν να δώσουν την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να δείξουν στους μαθητές γιατί δεν είναι επιστημονικές θέσεις οι παραπάνω και πώς η θεωρία της εξέλιξης βασίζεται σε επιστημονικές αποδείξεις .(Πάλι αναφερόμενος στο περιεχόμενο της παραπάνω Οδηγίας).

4. Και πάμε τώρα στο σημείο που ο Reiss διαφοροποιείται. Όπως υποστηρίζει δεν συμφωνεί με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς στο ότι η αναφορά περί δημιουργισμού/ευφυούς σχεδιασμού στην τάξη τις νομιμοποιεί ως επιστημονικές θέσεις ισάξιες με τη θεωρία της εξέλιξης. Αντίθετα είναι υπερ της συζήτησης (όχι διδασκαλίας) αυτών των απόψεων στην σχολική τάξη υπό το σκεπτικό ότι είναι μια ευκαιρία για να συζητιούνται τα πάντα, ώστε να εκπαιδευτούν οι μαθητές στην αντικειμενική και λογική επιχειρηματολόγηση.

Συνεχίζοντας με την σκέψη του, τίθεται υπέρ συζητήσεων, που ανάλογα με τις ικανότητες του εκπαιδευτικού και τη σύσταση της σχολικής τάξης, δίνεται η ευκαιρία να παρουσιαστεί το πώς λειτουργεί η επιστήμη στο να ερμηνεύει τα δεδομένα, να εξετάζει ιδέες και θεωρίες, ποιά ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν από την επιστήμη και ποιός ο ρόλος της επιστημονικής κοινότητας.

Αναφερόμενος στο προφίλ του μαθητή που προέρχεται από ένα θρησκευτικό περιβάλλον, δεν τον αντιμετωπίζει ως ένα άτομο που δεν έχει καταλάβει κάτι σωστά αλλά ως κάποιον που αντιλαμβάνεται τον κόσμο μη επιστημονικά και ότι ένα 50λεπτο μάθημα δεν μπορεί να αλλάξει την μη επιστημονική κοσμοθεωρία του μαθητή, αλλά μπορεί να του δώσει την ευκαιρία να έρθει πιο κοντά στην επιστημονική, δίχως να απειλείται η σκέψη του και δείχνοντάς του σεβασμό παράλληλα.

Μπέρδεμα?Ίσως η ομιλία του Reiss να τάραξε τα νερά, ίσως τα MME μεγαλοποίησαν το γεγονός απομονώνοντας μια φράση, δίχως να δίνουν βαρύτητα στο σύνολο, ίσως η Royal Society να φέρθηκε σκληρά απέναντι σε ένα μέλος της αλλά ένα είναι το σίγουρο. Αποτελεί πρόκληση το πώς οι σκεπτικιστές, οι επιστήμονες, οι ανοιχτόμυαλοι αντιλαμβάνονται τα γεγονότα γύρω τους και πώς προσεγγίζουν αυτούς που υποστηρίζουν το λανθασμένο.Εξάλλου ο εχθρός είναι ο δογματισμός και το απόλυτο...

ΥΓ.Προσωπικά έχω γελοιοποιήσει θρησκόληπτους που μου μιλούσαν είτε για τη δημιουργία του Κόσμου σύμφωνα με τις Γραφές είτε για τον Ευφυή Σχεδιασμό καθώς τα θεωρώ γελοία, αντιμετωπίζοντάς τους και με την τυπική επιστημονική αλλαζονία και ελιτισμό ορισμένες φορές (το παραδέχομαι) . Από την άλλη αν είχα έναν μαθητή απέναντί μου, που στο κάτω κάτω είναι παιδί των γονιών του και δεν φταίει σε τίποτα, γιατί να το γελοιοποιήσω και να το απομακρύνω από την επιστημονική σκέψη, ενεργοποιώντας αμυντικούς μηχανισμούς και οδηγώντας το στο περιθώριο?Μήπως μερικές φορές οι επιστήμονες γινόμαστε ακριβώς σαν αυτούς που στοχεύουμε, δογματικοί και επιθετικοί σαν ακόλουθοι μιας θρησκείας?Μήπως ο στόχος είναι καλά "οπλισμένοι" εκπαιδευτικοί και επιστήμονες που δεν φοβούνται να μιλήσουν για θέματα ταμπού δίχως να ακολουθούν την πεπατημένη και εύκολη λύση της ξερής διδασκαλίας του εκπαιδευτικού υλικού, αλλά να προσπαθούν να διεγείρουν την περιέργεια των μαθητών για τον κόσμο?

YΓ2: Δεν βρήκα καμία αναφορά στα ελληνικά ΜΜΕ (ίσως στο in.gr., δεν θυμάμαι)..Mπορεί να κάνω και λάθος αλλά αν είναι έτσι δικαιολογούμαστε γιατί μας απασχολούν πιο σημαντικά ζητήματα.

Διαβάστε επίσης

-Leading Scientist urges teaching of creationism in schools

-Royal Society's Michael Reiss resigns over creationist row

-The Royal Society has treated Michael Reiss badly

-Science, truth and the Royal Society

Ο "εκχριστιανισμός" του Δαρβίνου και η βουτιά στο σκοτάδι

- Ζούμε στον 21ο αιώνα, η Γη είναι στρογγυλή και κάθε πήδημα προς τα πάνω δεν σημαίνει ότι ο Νεύτωνας είχε άδικο.
- Ο ορθολογισμός έχει αντικαταστήσει τον σκοταδισμό.
- Η επιστήμη πλέον δεν αντιμετωπίζεται με τσουγκράνες και πυρές, ούτε περιμένει την γνωμοδότηση της οποιασδήποτε οργανωμένης θρησκείας για να κάνει τη δουλειά της.
- Οποιοδήποτε μυθολογικό κατασκεύασμα ή αποκύημα της φαντασίας κάποιων πριν χιλιάδες χρόνια δεν αποτελεί ούτε επιστημονικό δεδομένο, ούτε μπορεί να αντικαταστήσει επιστημονικά γεγονότα.
- Δεν μπορείς να πεις ότι πιστεύεις στην επιστήμη ή κάποια επιστημονική θεωρία. Είτε ισχύει είτε όχι, ενώ μπορείς να πιστεύεις σε οτιδήποτε (Σαϊεντολογία, μακαρονοτέρας κτλ).

Οι παραπάνω θέσεις, εξαιρώντας την πρώτη που ευτυχώς είναι αποδεκτή από την κοινή γνώμη, υπόλοιπα κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν είτε ως αναληθή, είτε ως δημιουργήματα της αρρωστημένης φαντασίας των σατανικών επιστημόνων και πολλοί από εμάς είτε μπαίνουμε στο παιχνίδι της υπεράσπισης της επιστήμης από τους επιστημοφοβικούς αντιμετωπίζοντάς τους ως όντα εν αγνοία που λένε αστεία πράγματα, είτε δρούμε απολογητικά σεβόμενοι το χάσμα των απόψεων.Ξέρετε σε ποιούς ανήκω εγώ.

Και εξηγούμαι.

Φυσικά όσοι έχουν ασχοληθεί με τη βιολογία έστω και ελάχιστα γνωρίζουν ότι όλοι οι οργανισμοί, από τα βακτήρια μέχρι τους δεινόσαυρους και τα δέντρα συνδέονται μεταξύ τους γενετικά καταλαμβάνοντας θέσεις σε ένα τεράστιο δέντρο με άπειρα κλαδιά, όπου κάθε κλαδί αντιστοιχεί σε ένα είδος. Άλλα κλαδιά συνεχίζουν να μεγαλώνουν και να δίνουν νέα κλαδιά στο διάβα του εξελικτικού χρόνου, είτε μεγαλώνοντας παράλληλα είτε σε αντίθετες κατευθύνσεις ενώ άλλα σταματούν και δεν διακλαδίζονται άλλο.

Όπως όλοι γνωρίζουμε όμως στις ΗΠΑ και αλλού στον κόσμο (Η.Β, ισλαμικές χώρες), το ισχύον επιστημονικό γεγονός, που εξηγεί την εξέλιξη της ζωής μέσω της φυσικής επιλογής δέχεται επίθεση από φονταμενταλιστές πιστούς, που εμμένουν στην κυριολεκτική ερμηνεία των εκάστοτε «Ιερών Γραφών» και άρνηση της επιστημονικής αλήθειας. Όλοι αυτοί οι Αρνητές της Εξέλιξης μιλούν για έναν κόσμο ηλικίας μερικών χιλιάδων χρόνων, όπου όλα τα είδη που υπάρχουν στη Γη δημιουργήθηκαν είτε από το Θεό, είτε από έναν Ευφυή Σχεδιαστή (υπάρχουν πολλές παραλλαγές) με σκοπό να υπηρετούν τον άνθρωπο, ενώ ο ίδιος ο άνθρωπος προέκυψε από το χώμα αποτελώντας το τελειότερο ον στην κορυφή μιας δημιουργιστικής πυραμίδας, καθώς αποτέλεσε το αποκορύφωμα του θεϊκού σχεδιασμού της ζωής. Φυσικά όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και ακούμε συχνά πυκνά αναφορές για δίκες ενάντια της Εξέλιξης, για την εισαγωγή του Δημιουργισμού στις σχολικές αίθουσες και άλλα φαιδρά, που σε μερικούς από εμάς φαίνονται περίεργα και ανησυχητικά. Με σιγουριά οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε φονταμενταλιστικές χώρες δυτικά και ανατολικά από εμάς, ενώ στη χώρα μας το λίκνο του πολιτισμού και του ορθού λόγου δεν υπάρχουν καν.Σωστά?

Για άλλη μια φορά η απάντηση είναι Λάθος.

Στην Ελλάδα οι Αρνητές της Εξέλιξης έχουν επιστρατεύσει στο παρελθόν άλλες μεθόδους με τις ευλογίες και τη στήριξη της επίσημης Εκκλησίας. Για παράδειγμα πριν από 20 περίπου χρόνια η αναφορά στο Δαρβίνο στο βιβλίο της Α΄ Λυκείου «Ιστορία του Ανθρώπινου γένους» πυροδότησε όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς της Ιεραρχίας, που όπως διαβάζουμε κάλυπτε τη συνηθισμένη γκάμα «οργισμένη επερώτηση βουλευτών της ΝΔ (29/11/84), μπαράζ απερίγραπτων δημοσιευμάτων στον δεξιό τύπο, σκληρά υπομνήματα της Ιεράς Συνόδου,"γραφικές" διαμαρτυρίες παραεκκλησιαστικών οργανώσεων και διαδηλώσεις πολυτέκνων με αίτημα να ριχθεί το βιβλίο στην πυρά.» (ΠΗΓΗ) και ανάγκασε έναν υπουργό παιδείας (Aπ. Κακλαμάνης) να δίνει αναφορά στην Εκκλησία κατά αυτό τον τρόπο:
"Ως προς τη δαρβίνειο θεωρία για την καταγωγή του ανθρώπου σημειώνουμε ότι στο βιβλίο της Α΄ Λυκείου γίνεται απλή αναφορά, όπως έχει γίνει και παλιότερα (επί ΝΔ) στα σχολικά εγχειρίδια της ανθρωπολογίας του Γυμνασίου και της βιολογίας του Λυκείου χωρίς η Διαρκής Ιερά Σύνοδος να διαμαρτυρηθεί, ούτε άλλη πλευρά. Εξάλλου ο συγγραφέας κάνει διάκριση μεταξύ ανθρώπου και 'ανθρωπιδών', αλλά αν υπάρχει στο σημείο αυτό κάποια ασάφεια, όπως γράψαμε ήδη και στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, σε προσεχή έκδοση μπορεί να διευκρινισθεί".

Και ερχόμαστε αργά αργά στο σήμερα. Εκτός του ότι η διδασκαλία της Εξέλιξης στα ελληνικά σχολεία είναι ελλιπέστατη από άποψη κάλυψης και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του μαθητή για ολοκληρωμένη βιολογική γνώση (και αυτογνωσία) έχουμε από την άλλη πλευρά όλους τους (παρα)-εκκλησιαστικούς παράγοντες που προσπαθούν να εισάγουν εκ νέου (?) την Άρνηση της Εξέλιξης στην Ελλάδα.
Σχετικά μπορεί να ρίξει μια ματιά κανείς σε μια πανέμορφη σελίδα (σικ), όπου με φόντο έναν παπά στο διάστημα, μια βίβλο διαστημόπλοιο σε τροχιά γύρω από τη Γη και το Χριστό σε ρόλο σελήνης, βρίσκονται τα εξής τραγικά.
Σε άρθρο με τίτλο «Η εξέλιξη των ζώων στη Γένεση» μερικοί πονηροί Αρνητές δηλώνουν : «Πολλοί Εξελικτές, αδυνατούν να δουν την αναγκαιότητα ενός Δημιουργού πίσω από την Εξέλιξη τών ζώων. Από το άλλο άκρο, πολλοί Δημιουργιστές, αδυνατούν να αντιληφθούν το πραγματικό νόημα τών εδαφίων τής Γενέσεως, απορρίπτοντας με προκατάληψη και φανατισμό τις αποδείξεις τών επιστημόνων για την Εξέλιξη τών ζώων.» και το χαρακτηρίζουν το ίδιο άρθρο ως τον χώρο «όπου ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει τη συμφωνία τής Αγίας Γραφής με τους επιστήμονες τής Εξέλιξης!» Με λίγα λόγια βάζουν τους επιστήμονες σαν άλλους οπαδούς μιας σέκτας στο ίδιο επίπεδο με τους όμοιούς τους και προσπαθούν να αυτο-προβληθούν ως υπεράνω αποδεχόμενοι την Εξέλιξη μεν αλλά υπό τους δικούς τους όρους δε και με απώτερο σκοπό να αλιεύσουν πιστούς με πρόσχημα την Εξέλιξη. Το μέγιστο λάθος στο οποίο φυσικά έχουν υποπέσει είναι το κλασικό θρησκευτικό δόγμα/στρατηγική ενάντια στην επιστήμη που πατάει στον άξονα «Άρνηση, Επίθεση, Απορρόφηση» (η έμπνευση του Dawkins). Για ποιό λόγο να κάνουν όμως κάτι τέτοιο και να ανακατέψουν επιστημονικά δεδομένα και γεγονότα με ένα θρησκευτικό δόγμα? Αν δεχτούμε ότι ο Θεός βρίσκεται πίσω από την εξέλιξη γιατί πολλοί οργανισμοί ήταν αποτυχημένοι εξελικτικά και εξαφανίστηκαν, ενώ μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος διαθέτει εξελικτικά απομεινάρια τα οποία είναι άχρηστα (π.χ φρονιμήτες, σκωληκοειδής απόφυση) ή όχι και τόσο τέλεια όσο νομίζουμε (ανθρώπινο μάτι).

Μήπως ο Θεός δεν είναι τέλειος στο να σχεδιάζει τη Ζωή? Αν ο Θεός δεν είναι τέλειος μήπως υπάρχει ο Θεός που δημιούργησε το Θεό σε μία über-θεϊκή συμπαντική στιγμή? Ή μήπως η απάντηση που ταιριάζει εδώ είναι «μυστήριαι αι βουλαί του Κυρίου» και case closed καθώς ο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν εγκέφαλός μας δεν μπορεί να αντιληφθεί ένα θεϊκό σχέδιο?Φυσικά τέτοια λογικά άλματα γίνονται μόνο για να αποδειχθεί ότι η θρησκεία και ο Θεός δεν μπορούν να βρίσκονται στον ίδιο «χώρο» με την επιστήμη και οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας υβριδικών σχημάτων και θρησκειολογικής ερμηνείας της είναι είτε αστεία και παράλογη είτε επικίνδυνη για την πνευματική ηρεμία μερικών και την επιστημονική Αλήθεια. Παρόλο που η δική μου απόπειρα παραπάνω να συνδυάσω τον Θεό και την Εξέλιξη μπορεί να κριθεί από μερικούς ως βλάσφημη, γιατί δεν θεωρείται βλάσφημη η ίδια ενέργεια όταν γίνεται από τη μεριά των θρησκόληπτων, όταν προσπαθούν να ερμηνεύσουν σύγχρονα, λεπτομερή επιστημονικά δεδομένα με δογματικό τρόπο και με manuals χιλιάδων ετών ανακυκλωμένης προφορικής παράδοσης και μυθολογίας?

Σίγουρα μπορεί η Εξέλιξη στα δικά τους μυαλά να είναι κάτι τρομακτικό που δείχνει όχι μόνο την ασημαντότητα του ανθρώπου στη βιόσφαιρα κατά τη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου και το σύμπαν αλλά ίσως συνταρράσει τα ίδια τα θεμέλια του δόγματός τους περί των υλιστικών αθάνατων ψυχών τους και τους φέρνει κοντά στην απόγνωση σε ένα τόσο άπειρα μοναχικό σύμπαν και μια ανύπαρκτη αιωνιότητα. Φυσικά το φόρτε μου δεν είναι τέτοιου είδους φιλοσοφικές αναζητήσεις αλλά περισσότερο τα δεδομένα τα οποία γνωρίζω και έχω δει.

Εννοώ φυσικά ότι η Εξέλιξη δεν χρειάζεται κάποιον Ευφυή Αρχιτέκτονα, ούτε κάποιον Δημιουργό της Βίβλου και όλους αυτούς που υποστηρίζουν τόσο ανορθολογιστικές τάσεις. Η εξέλιξη είναι μια δύναμη τυχαία, ανήθικη, και δίχως σκοπό και δεν μπορεί να μπει σε θρησκευτικά καλούπια, ούτε να εξηγηθεί μέσα από θεολογικά στατικά φίλτρα χιλιάδων ετών. Απλά συμβαίνει μέσω της φυσικής επιλογής, όπου τα γονίδια μας πρέπει να μεταφερθούν από γενιά σε γενιά, από τον έναν πετυχημένο (αυτόν που έχει επιβιώσει) πρόγονο στον επόμενο πρόγονο της μεθεπόμενης γενιάς μεταφέροντας τις χημικές οδηγίες για οτιδήποτε ορίζεται ως ζωή. Και φυσικά κάπου κατά τη μεταφορά γίνονται ευτυχώς και λάθη και προκύπτει η ποικιλομορφία του γενετικού κώδικα αποδεικνύοντας πόσο ευέλικτος, συνεχής και πετυχημένος είναι με μια πορεία εκατοντάδων εκατομμυρίων χρόνων.
Οπότε σας παρακαλώ αφήστε την Εξέλιξη ήσυχη και μην προσπαθείτε να την κάνετε κτήμα σας σε όποιο παιχνίδι παίζετε με τους ομοίους σας.

Σημείωση: Όποιος αρχίσει να με ρωτάει αν πηγαίνω στην Εκκλησία και τα σχετικά προφανώς δεν κατάλαβε τίποτα.

YΓ2...Για να γελάσετε διαβάστε οπωσδήποτε κι αυτό, όπου παίζει και ο αγαπημένος αγιορείτης μοναχός του Λιακόπουλου.(εδώ)

ΑΠΝΤΕΗΤ
Πάντα διαχρονικός Bill Hicks (thanks F.P)
~Christians Fundamentalists Creationists~

Ποιοί φοβούνται την επιστήμη?

Την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου δεκάδες μέτρα κάτω από τις Άλπεις θα γίνει η έναρξη ενός σημαντικού πειράματος στο χώρο της Φυσικής στον πασίγνωστο πλέον LHC (Large Hadron Collider), που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι η προσπάθεια των φυσικών να τερματίσουν τη ζωή στον μάταιο ετούτο κόσμο. Πριν βιαστείτε να καταλάβετε τη σύνδεση του «γεγονότος» αυτού με το συγκεκριμένο άρθρο, θα σας παρακαλούσα να αρχίσετε να αποχαιρετάτε τους αγαπημένους σας, να παραιτηθείτε από τις δουλειές σας και να αρχίσετε 24ωρες επιδρομές σε εστιατόρια, μπαρζ και λούνα παρκζ. Κι αυτό γιατί πολύ απλά την Τετάρτη οι σατανικοί επιστήμονες του CERN θα «δημιουργήσουν» μίνι μάυρες τρύπες ή άλλες μορφές ύλης που δεν μπορώ ούτε καν να προφέρω που τελικώς θα ρουφήξουν τη Γη ή θα την μετατρέψουν σε κάτι άλλο που δεν θα είναι και τόσο life supportive, εννοώντας την πλήρη εξάλειψη ζωής.

Φυσικά κάτι τέτοιο είναι απλά αστείο, αλλά αν κρίνει κανείς από τα αναρίθμητα δημοσιεύματα με πιασάρικους τίτλους σε ΜΜΕ ανα τον κόσμο (και του χωριού μας) περί του πειράματος και του τέλους της ζωής τότε κάτι συμβαίνει αν αποδεχτούμε τη θεωρία «όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά». Δεν γίνεται τόσοι χιλιάδες να ετοιμάζονται κυριολεκτικά για το τέλος του κόσμου ή να καταθέτουν μυνήσεις ενάντια στο CERN και να έχουν πολύ απλά άδικο...Είναι πολλοί, άρα πρέπει να έχουν δίκιο.Σωστά?

Μάλλον λάθος καθώς για άλλη μια φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας καθαρής περίπτωσης επιστημοφοβίας που αν και σε μερικούς προκαλεί απλά γέλιο για κάποιους άλλους αποτελεί ένα γεγονός στην κατεύθυνση «κακοί φυσικοί θέλουν να μας καταστρέψουν»...και πραγματικά το πιστεύουν Πέρα όμως από το επίκαιρο παράδειγμα του LHC και του σεναρίου περί Αρμαγγεδώνα, γιατί οι άνθρωποι ανά τους αιώνες είχαν δυσκολία στο να αποδεχτούν μια επιστημονικά αποδεδειγμένη θεώρηση ως ασφαλή και υπαρκτή αλλά αντιδρούσαν με πυρές, μαζική υστερία, συνομωσιολογία και δαιμονοποίηση?

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα ίσως να είναι και η απλούστερη. Ότι δηλαδή το επιστημονικά αληθές είναι βαρετό ενώ τα καταστροφολογικά σενάρια δίνουν τροφή σε έναν ατέρμονο κύκλο «υποθέσεων» με απόκρυφο χαρακτήρα, περίπλοκα συμπεράσματα, υπερβολικές αντιδράσεις και σχεδόν πάντα ένα σκοτεινό και δυσοίωνο τέλος για την ανθρωπότητα. Και αυτό σχεδόν πάντα είναι ενδιαφέρον, «πουλάει» περισσότερο και δίνει απεριόριστη τροφή σε όσους έχουν φαντασία που οργιάζει.

Θα μείνω στα τελευταία 150 χρόνια περίπου που η βιομηχανοποίηση σταθερά εξελισσόταν, νέες εφευρέσεις άλλαζαν τον τρόπο ζωής εκατομμύριων ανθρώπων και γινόταν συνεχώς προσπάθεια για τελειοποίηση της επιστημονικής μεθόδου και εξάλειψης του στατιστικά σημαντικού ανθρώπινου λάθους στις παρατηρήσεις. Παράλληλα όμως αναπτυσσόταν επίσης σταθερά η αντίδραση του Παλαιού και Συντηρητικού τρόπου θεώρησης των πραγμάτων που αντιμετώπιζε την επιστήμη ως τον ανίερο εχθρό, που θα οδηγούσε στην ηθική παρακμή του ανθρώπου και την καταστροφή του κόσμου. Αρκεί να διαβάσει κάποιος για τις αντιδράσεις της Εκκλησίας ενάντια στο Δαρβίνο, ενώ ο ίδιος παρόλο που ήταν θρήσκος αντιμετωπίστηκε ως υβριστής της Θεϊκής υπόστασης και της Θρησκείας και παράλληλα τέθηκαν τα πρώτα θεμέλια για τη δημιουργία στρατιών από Αρνητές της Εξέλιξης εως σήμερα (με πολλές μορφές). Εκείνη την εποχή και έπειτα στις αρχές του 19^ου αιώνα, ακόμη και ο χώρος της Φανταστικής Λογοτεχνίας είχε υιοθετήσει προς τέρψιν αναγνωστών, το προφίλ των σατανικών επιστημόνων που σε μοναχικά και απομονωμένα εργαστήρια, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν τερατουργήματα, να «καλέσουν» δαιμονικές υπάρξεις από το Υπερπέραν και να σκλαβώσουν την Ανθρωπότητα υπό τη θέλησή τους χρησιμοποιώντας «περίπλοκες» και δύσκολο να «περιγραφούν» συσκευές.

Οπότε ήταν λογικό με τη θεμελίωση της σύγχρονης επιστημονικής σκέψης και την πληθώρα ανακαλύψεων και εφευρέσεων, το τεχνολογικά αναλφάβητο ευρύ κοινό ήταν δύσκολο να αποδεχθεί με ευκολία την αλλαγή του τρόπου ζωής και σκέψης που επέβαλλε η νέα εποχή. Είναι ξεκάθαρο ότι η μετάβαση από μια ζωή που ορίζοταν από δεισιδαιμονίες και έναν πάντα παρών και τα πάντα γνωρίζων Τιμωρό Θεό/Κηδεμόνα από τη μια πλευρά και κοινωνίες απομονωμένες γεωγραφικά και «πληροφοριακά» από την άλλη, έθεσαν τις βάσεις για αυτού του είδους την αλλεργική αντίδραση, που όμως ακόμη και σήμερα μπορεί να έχει «μεταλλαχθεί», να έχει άλλου είδους παρονομαστές και να χαρακτηρίζει διαφορετικές ομάδες ανθρώπων αλλά είναι ακόμα παρούσα. Για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλάω φυσικά για την κριτική, που πρέπει να ασκείται συνεχώς στην επιστήμη και τις εφαρμογές της, ούτε μιλάω για τη δημιουργία θεοποιημένης Επιστήμης, που θα αποφασίζει για τις τύχες όλων μας (όποιος έφτασε ως εδώ και το πιστεύει να κλείσει τη σελίδα), αλλά απευθύνομαι στην απουσία ορθού λόγου και σκεπτικισμού και στην υιοθέτηση της φοβίας αυτού του τύπου από μια συχνά μεγάλη μερίδα .

Ποιό είναι όμως το προφίλ τέτοιων ανθρώπων? Ποιοί είναι αυτοί που βλέπουν σατανικές mega-corporations, που θέλουν να καταλάβουν τον κόσμο, αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους με το φόβο ότι θα εμφανίσουν νοητική υστέρηση και αρνούνται την Ιατρική ενώ αποδέχονται τη φραπελιά και λοιπές σαμανικές αηδίες και New Age μόδες? Στην εποχή που ζούμε σήμερα η εκπαίδευση του κάθε ένα δεν παίζει τον ίδιο ρόλο που έπαιζε πριν από 100 χρόνια όσον αφορά την υποδοχή της επιστήμης, μιας και ως επιστημοφοβικοί μπορούν να χαρακτηριστούν και άτομα με ανώτατη μόρφωση, υψηλό βιοτικό επίπεδο και πρόσβαση στην πληροφορία. Άρα τί συμβαίνει στο μυαλό αυτών των ανθρώπων?

Ο κοινός παρονομαστής είναι η Άρνηση, που δρα ως καύσιμη ύλη για την επιστημοφοβία. Αρνούνται να αποδεχτούν νέες ιδέες και πέφτουν στην παγίδα μη αποδεδειγμένων θεωρήσεων, δίχως καμία λογική στήριξη, που όμως βασίζονται συνήθως σε ψευδο-εμπειρικές παραδοχές και ακολουθούν σχεδόν πάντα το ίδιο μοτίβο με τις θεωρίες συνομωσίας και τους αστικούς μύθους. Από την άλλη πλευρά αυτή η μορφή Άρνησης γεννάται και από αυτούς, που βρίσκονται στο «αντίπαλο» στρατόπεδο και επιδεικνύουν έναν ισοπεδωτικό σκεπτικισμό, που όπως έλεγε και ο Sagan «Αν είσαι απλώς σκεπτικιστής, καμιά καινούρια ιδέα δεν σε αγγίζει. Δεν μαθαίνεις ποτέ κάτι το καινούριο. Γίνεσαι ένας ιδιότροπος γέρος, πεπεισμένος πώς η ανοησία κυβερνά τον κόσμο». Ένα άλλο χαρακτηριστικό των επιστημοφοβικών είναι η Απόλυτη Σκέψη ως προσωπική άμυνα και ανταπάντηση στο επιστημονικό γεγονός (fact). Κατά αυτό τον τρόπο προσπαθούν να παρουσιάσουν τα οποιαδήποτε επιχειρήματά τους με απόλυτη βεβαιότητα ότι είναι «false-proof», που αγγίζουν όμως την φονταμενταλιστική προσήλωση σε ένα δόγμα και μολύνουν την έννοια του «γνωρίζω» με το αντι-επιστημονικό και δογματικό «πιστεύω». Το τρίτο όμως και εξίσου σημαντικό στοιχείο, που είναι ενδεικτικό αυτής της κατηγορίας ανθρώπων, είναι η ναρκισσιστική εντύπωση που έχουν ότι είναι οι κάτοχοι της Αλήθειας που δεν επιδέχεται καμίας κριτικής,απόρριψης ή λογικής επίθεσης και δεν μπορεί να βρίσκεται σε καμία περίπτωση σε συμφωνία με όλα όσα χαρακτηρίζουν το κάθε τι επιστημονικό. Όπως γράφει και ο Michael Shermer «Καθε περιγραφή βρίσκεται στο νου.Οι νόμοι της επιστήμης περιγράφουν συστηματικώς επαναλαμβανόμενα φυσικά φαινόμενα και επιδέχονται απόρριψης ή επικύρωσης. ενώ πολύ απλά τα φαντάσματα δεν υπάρχουν». Κατά αυτό τον τρόπο ενώ είναι συνήθως οι αποδέκτες άχρηστης πληροφορίας από το ιντερνέτς (internet is serious business) και ραδιοαρβυλίστικης συνομωσιολογίας από τον περίγυρό τους ή από όμοιούς τους που έχουν εκδοθεί (ονομάζονται συγγραφείς βιβλίων), νομίζουν ότι είναι κάτοχοι της αδιάβλητης Αλήθειας και καθώς είναι λίγοι και ανήκουν στο μικρόκοσμο των «εκλεκτών» αυτομάτως σημαίνει γι αυτούς ότι έχουν και δίκιο καθώς χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι στην ιστορία, οτιδήποτε αιρετικό, πρώτα χλευάστηκε και πολεμήθηκε και στη συνέχεια έγινε μια αυτονόητη αλήθεια.

Φυσικά δεν ζούμε πλέον στην εποχή του Κοπέρνικου ή του Γαλιλαίου, ούτε είναι δυνατόν μοναχικοί επιστήμονες ή ριζοσπαστικοί διανοητές να προκύψουν από το πουθενά και απο το αντι-επιστημονικό περιθώριο να φέρουν την επανάσταση.Όπως και να το κάνουμε είναι άνθρωποι που ζούνε ανάμεσά μας, έχουν το δικαίωμα στην άποψη, αλλά επιτρέψτε μου να τους αντιμετωπίζω ως κλινικές περιπτώσεις ατόμων που πάσχουν από φοβία. Περαστικά λοιπόν.

Κλείνοντας θέλω να σας ευχηθώ όλους να περάσετε ένα όμορφο τριήμερο μέχρι τις 10 Σεπτέμβρη και αν έχουν όλοι αυτοί άδικο (εννοώντας τις επίσημες ανακοινώσεις του CERN) τουλάχιστον δεν θα μπορείτε να με βρείτε να με βρίσετε μετά από αυτή την καταλυτική ημερομηνία.

ΥΓ. Διαβάστε επίσης τον συνεπιστήμονα αδερφό Vagelford, που βρίσκεται στις επάλξεις ενάντια στην μπουρδολογία και το σκοταδισμό από διαφορετικό μετερίζι.

Η Βιομηχανία παραγωγής του εφήμερου

«Για την Ελλάδα ρε γαμώτο»

Β. Πατουλίδου(Αθλήτρια και πολιτικός)

Οι ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου τελείωσαν σήμερα κάνοντας ενδεχομένως μερικούς να ξεφυσούν από ανακούφιση, άλλους να προσπαθούν να κρυφτούν και μερικούς να κουνάνε αποδοκιμαστικά το κεφάλι. Από πλευράς αγωνιστικού καταφέραμε να βρεθούμε στην 59 θέση με 2 ασημένια και 2 αργυρά μετάλλια ανάμεσα στη Λιθουανία και το Τρινιντάντ, γεγονός που δεν βρίσκεται σε ακολουθία με τα 13 μετάλλια του Σίδνεϋ και τα 16 μετάλλια των Αθηνών. Βέβαια καταφέραμε να πάρουμε το χρυσό μετάλλιο στο ντόπινγκ, στην έξαρση ευθυνοφοβίας, στην αλλαζονική στάση παραγόντων (ελληνάρας Ισίδωρος σύζυγος Ντόρας) και αθλητών και φυσικά στην λατρευτή μας συνομωσιολογία (ότι οι κουτόφραγκοι θέλουν το κακό μας). Στον απόηχο της διοργάνωσης, της «γιορτής» του αθλητισμού σε μια χώρα με μαγνητοσκοπημένες τελετές έναρξης, αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση και καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και τη χαμένη Εθνική Περηφάνεια© και παρατηρούμε κυνικά ή «έκπληκτοι» την επιστροφή των αθλητών και την ενεργοποίηση του Κράτους Τιμωρού.

Συγκεκριμένα περιορίζονται οι μονιμοποιήσεις στο Δημόσιο, θεσμοθετούνται αυστηρότερες ποινές, καταργείται το δικαίωμα των αθλητών να εισάγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τιμωρείται ως κακουργηματική πράξη η παρακώλυση του ελέγχου των αθλητών και λοιπά «σκληρά» αντίμετρα, τα οποία όμως δείχνουν τη σπασμωδική αντίδραση τύπου «όλα στο φως» και «μαχαίρι στο κόκκαλο» παρόλο που και η ζημιά έχει ήδη γίνει. Βέβαια αυτό είναι κάτι αναμενόμενο και τυπικό καθώς όταν οι ίδιοι κυβερνητικοί μανδαρίνοι έτρεχαν να φωτογραφηθούν με τους Πρωταθλητές σε κατάσταση Εθνικής Περηφάνειας© μετά από τις «περίεργες» επιτυχίες τους, ουδέποτε σκέφτηκαν να προστατεύσουν το χώρο προληπτικά από την ελληνική μαφία της ντόπας αλλά προτίμησαν να κερδίσουν επικοινωνιακά μόρια, νίπτοντας τα χέρια τους κατόπιν εορτής. Είναι το ίδιο Κράτος (προσοχή δεν αναφέρομαι σε κόμματα) άλλωστε που άφησε τους Τζέκους και Ιακώβου να αλωνίζουν και έτρεχε να καλύψει τους Κεντέρη-Θάνου για να μην «γίνουμε ρεζίλι». Όλα αυτά φυσικά βόλευαν τότε και είχαν τη πλήρη στήριξη όλων μας, που τους είχαμε καθίσει στον θρόνο τους στον Όλυμπο της Εθνικής Τελείωσης. Κάποια στιγμή όμως τα ψέμματα τέλειωσαν, όπως και η περίοδος χάριτος και μάθαμε ότι πρέπει κάποια στιγμή να παίζουμε με τους κανόνες του παιχνιδιού χωρίς να γκρινιάζουμε ότι μας πολεμάνε.

Βέβαια όλα αυτά δείχνουν κάτι ενδεικτικό της ελληνικής σκέψης, όσον αφορά το σχεδιασμό και τη στρατηγική πολλών πρότζεκτς. Στην πρώτη μικρή επιτυχία λοιπόν του «μαγαζιού», αυτή διογκώνεται υπερβολικά δημιουργώντας πλασματικές προσδοκίες ενώ τα διάφορα παπαγαλάκια/παράγοντες/αυλικοί στοχεύουν στο γρήγορο κέρδος και το αρπακολλίστικο χώσιμο στο «παιχνίδι» με επικοινωνιακά τρικ. Άλλο χαρακτηριστικό είναι η απουσία μακροπρόθεσμων στόχων και η επένδυση στην εικόνα και τον «θόρυβο» παρά στην σκληρή δουλειά με αρχικά ρεαλιστικούς και σχετικά «ταπεινούς» στόχους. Ο σκοπός, που αγιάζει τα μέσα άλλωστε, είναι η κορυφή πάσει θυσία, ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιαστεί μια γενιά αθλητών και ο Εθνικός Εγωισμός© μας. Αλλά φαίνεται να ξεχνάμε ότι όταν φτάσεις στην κορυφή πολύ γρήγορα, δια της πλαγίου οδού, το ρίσκο στο τυχοδιωκτικό αυτό παιχνίδι είναι πολλαπλάσιο και η πτώση γρήγορη, άσχημη και αδυσώπητη.

Δεν έχουμε ανάγκη πλέον από ήρωες που θα διατυμπανίζουν στον κόσμο ότι είμαστε οι σκληροί μαχητές του Τσώρτσιλ (οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες κτλ), οι γεννήτορες του πολιτισμού και αυτοί με τα ανώτερα γονίδια, που θα μας κατατάξουν ανάμεσα στους εκλεκτούς. Επίσης δεν έχουμε ανάγκη από έκπληκτους, αυτο-θυματοποιημένους απατεώνες (Χαλκιά) που πιάστηκαν επ΄ αυτοφώρω και προσπαθούν να φανούν ως θύματα πλεκτάνης και σαμποτάζ. Έχουμε ανάγκη να κάνουμε κάτι πιο ουσιαστικό και ίσως να δούμε αυτή την πολυπόθητη και διαφημισμένη κάθαρση. Να αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και το πιο βασικό να σταματήσουμε να φοβόμαστε την αποτυχία. Τέτοια πρότυπα έχουμε ανάγκη κι όχι θερμόαιμους «Ληονάϊντας» που θα παττάξουν τους εχθρούς του Ελληνισμού. Ελπίζω ότι θα πάρουμε το μάθημά μας την επόμενη φορά επί της ουσίας κι όχι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τρόπους πώς να καλυτερεύσουμε τα κόλπα και τις απατεωνιές για να ξεγελάσουμε όλους τους κακούς που θέλουν "να μας κάνουν κακό". Ας αρχίσουμε επιτέλους να παίζουμε καθαρά κι όχι απλά για να αλληλοϊκανοποιούμαστε με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, όποτε θα αποδεικνυόμαστε λαμογιότεροι του λαμόγιου. Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ καιρό και τα θαύματα έχω ξεχάσει πόσο διαρκούν.

ΥΓ.Η Μ3 είναι στι λίστα της WADA από το 2005.Τί ρόλο έπαιξε τελικά το αντι-ντόπινγκ εργαστήριο του ΟΑΚΑ?

ΥΓ2.Διαβάστε οπωσδήποτε σαφώς ανώτερη ανάλυση των γεγονότων από τον Συνέλληνα και εν Θολοκουλτούτα αδερφό Zaphod.

δισκλέημερ:O τίτλος φυσικά και δεν είναι δική μου πατέντα από ότι είδα στη συνέχεια μιας και μου θύμιζε κάτι.

Zητούνται ήρωες

Ποιός θα σηκώσει τα εθνικά μας χρώματα ψηλά?
Ποιός θα μας θυμίσει ότι οι Έλληνες έχουν ψυχή και μπορούν να καταφέρουν τα πάντα?
Ποιός θα μας τονώσει το κουρελιασμένο Εθνικό Ηθικό και την Εθνική Περηφάνεια?

Ζητούνται ήρωες λοιπόν και λίγη ελπίδα από όλους όσους περιμένουν να δούνε μέσα από τις τηλεοράσεις τους ήρωες, ταπεινούς, μετριόφρωνες με πίστη στο Θεό και πάνω από όλα Έλληνες (ή ελληνοποιημένους). Τους τελευταίους μήνες, αν και η όλη υπόθεση είχε αρχίσει να εμφανίζεται προς τα έξω από το 2004 βλέπουμε όλα όσα προσπαθούσαμε να κρύψουμε κάτω από το χαλάκι μόνο και μόνο για να αυτοϊκανοποιηθούμε αυνανιζόμενοι με τις "ελληνικές" επιτυχίες. Τώρα όμως, που όλοι όσοι αγιοποιήσαμε δεν ήταν τίποτα άλλο παρά κοινοί θνητοί, με αδυναμίες, δακτυλοδειχτούμενοι και ατιμασμένοι, οι μεγάλοι χαμένοι σε ένα παιχνίδι που ήταν μεγαλύτερο από αυτούς, τί θα κάνουμε?Τώρα που η οθόνη της τηλεόρασης δεν δείχνει την εικόνα ενός παραμυθιού με ευχάριστο τέλος αλλά καθρεφτίζει όποιον έχει απέναντί του, έχουμε αρχίσει να πανικοβαλλόμαστε και δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε.
Ζητούνται ήρωες.

Διαβάστε και τους 7 δαίμονες και τον φίλο Ζάλμοξι...

AΠΔΕΗΤ

Επίκαιρo ποστ που γράφτηκε τον Απρίλη (shameless self-promoting act)

Ποστ σοβιετικολυρικό

(ναύτες της Σοβιετίας κάνουν διακοπές)

Κατακαλόκαιρα και μιας και δεν είναι ο καιρός για σοβαρότητα αλλά περισσότερο για χαλάρωση (μτφρ:βαριέμαι) θα χρησιμοποιήσω πάλι την εύκολη λύση του στυλ "Πετάω ένα +βίνδεον+ από το Τιούμπ και ησυχάζω". Βέβαια αυτή τη φορά η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική καθώς αναφέρεται σε μια ιστορική προσωπικότητα με μια αφενός αφαιρετική αλλά ιστορικά έγκυρη ματιά.

Το +βίνδεον+ αφηγείται με λυρικό τρόπο και έντονη δραματικότητα, την επική μάχη ενός και μόνο ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που προσπάθησε να σώσει τις Ε.Σ.Σ.Δ χρησιμοποιώντας σαν όπλα του τις μεταρρυθμίσεις -περεστρόϊκα και γκλάσνοστ- και ρίχτηκε στον αγώνα για την προώθηση του πυρηνικού αφοπλισμού και την εδραίωση του αναυθαίρετου δικαιώματος κάθε σοβιετικού να τρώει στα Μακντόναλντζ.Το όνομα αυτού του άντρα Михаил Горбачёв (Μ. Γκορμπατσόφ).

Tον καιρό της αρπαχτής...

...μόνο ένας συνέλληνας βρήκε τη λύση για να γλυτώσει από αυτό το ζοφερό σκηνικό, τη μιζέρια και τη δύναμη αδράνειας.

Βρήκε τον τρόπο να μην σκέφτεται ότι η χώρα του είναι απλά ένα λημέρι απατεωνίσκων, πουτάνων και λαμόγιων. Βρήκε τον τρόπο να μην αγανακτεί κάθε φορά με τα ίδια και τα ίδια. Βρήκε τον τρόπο να μην αναζητά υπεύθυνους-φαντάσματα, χάνοντας το δίκιο του και καταντώντας γραφικός. Βρήκε τον τρόπο να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, το νεποτισμό και τον καιροσκοπισμό. Βρήκε απλά την αξιοπρέπειά του.

Θα αναρωτιέστε λοιπόν πώς τα κατάφερε όλα αυτά.Δεν χρειάζεται να αναρωτιέστε άλλο, απλά διαβάστε την κουβεντούλα με τη μαμά του.

(Ντισκλέημερ :O παρακάτω διάλογος έλαβε χώρα μεταξύ εξειδικευμένων ηθοποιών στα πλαίσια διαφήμισης γνωστής εταιρείας.Κανένας λάλας δεν τραυματίστηκε ή έτυχε κακομεταχείρισης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Τα πρόσωπα και οι διάλογοι είναι φανταστικοί και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.)

-Μααμάαακαα
-Ναι?
-Μαάκα έλα, έλα...Είναι καταπληκτικό...Εξεελίιιιχτηκα (τρομερή χαρά, κρίμα που δε σε γνώρισε ο Δαρβίνος από κοντά)...έγινα ευρυζωνικός (και αποβλακωτικός)!!!!

-Θανάση μου είσαι καλά (ρητορική ερώτηση μάλλον)?

-Έλα ρε μαμά.Δώσε λίγο βάση (προσπαθεί η γυναίκα πίστεψέ με). Μιλάμε για μια νέα εποχή (διαστημική δηλαδή). Έχω γρήγορο ίντερνέτ (πσσσσ τί σου κάνει η τεχνολογία), βλέπω ταινίες ΟΝ ΛΑΑΪ (ΧΧΧ), μπορώ να κατεβάζω και να ακούω τα τραγούδια που θέλω (κάτι τέτοιο)...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΜΑ (Τα πάντα λέμε μωρή παλιόγρια)...Παίζω παιχνίδια (Pasientza for Dummies V1.0.65), μιλάω με τις ώρες στο τηλέφωνο (και κοίτα με τώρα πώς έγινα) και γλυτώνω τρομερά χρήματα (το λεφτά θα ακουγόταν πολύ φτηνιάρικο μάλλον)

Μία είναι η λύση...Η ευρυζωνικότητα.Ναι, υπάρχει θεός και με την ευχή της Μπαναγίας θα φέρουμε πάλι το φώς σε όλα και θα μπήξουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο ξανά και ξανά μέχρι να το πιστέψουμε ότι όλα έχουν λυθεί.


Η δική μου πρόταση είναι η μαζική μετανάστευση.
Πλάκα μου κάνεις?Πλάκα σου κάνω.Δεν υπάρχει καμία λύση.

Το μοριακό όλον στη Βιολογία

Mini εισαγωγή: Μοιράζομαι μαζί σας το άρθρο που έγραψα για το πνευματικό παιδί-δημιούργημα, που έχουμε βαφτίσει με άλλους νονούς και είναι το biology4u.gr. Το άρθρο αυτό μιλάει για έναν σχετικά νέο τομέα και ίσως να θυμίζει και λίγο Αριστοτέλη, αλλά έχει πρόσθετη σημασία γιατί είναι ο τομέας που έχω ερωτευτεί και πιστεύω σε αυτόν.

Πηγή

Αν θέλει κάποιος να καταλάβει πώς κινείται ένα αυτοκίνητο, δεν χρειάζεται να γνωρίζει από τι υλικό είναι φτιαγμένα τα μπουλόνια, πόσο ρεύμα δίνει το μπουζί ή πόσα οκτάνια έχει η βενζίνη. Πρέπει να κατανοήσει πώς συνδέονται όλα τα επιμέρους κομμάτια μεταξύ τους, ώστε να μετατραπεί η χημική ενέργεια σε κινητική, να στραφούν οι τροχοί, για να κινηθεί το αυτοκίνητο. Παρομοίως η απομόνωση ενός οργάνου από μια συμφωνική ορχήστρα και η ακρόαση του κομματιού που εκτελεί, δεν είναι αρκετή, ώστε να καταλάβει κανείς πώς ακούγεται η σύνθεση στην οποία συμμετέχουν όλα τα μουσικά όργανα.

Στη βιολογία για χρόνια το πλαίσιο εντός του οποίου κινείτο η έρευνα και η προσπάθεια για κατανόηση, ήταν ο αναγωγισμός: Δηλαδή η μελέτη ενός γονιδίου, της πρωτεΐνης που εκφράζει, της δραστικότητας του ενζύμου, του αναστολέα που δεσμεύεται στο ενεργό κέντρο κ.τ.λ.. Όμως η προσέγγιση αυτή, κάθε άλλο παρά αρκετή αποδείχτηκε ώστε να επιτρέψει τη μετάβαση στο επόμενο βήμα. Το έδαφος όμως σιγά-σιγά άρχισε να αλλάζει από τα νέα δεδομένα που έρχονταν στο προσκήνιο, την ανάγκη για μια εξ ολοκλήρου διαφορετική θεώρηση της επιστημονικής προσέγγισης στα βιολογικά ερωτήματα, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τα βιολογικά φαινόμενα.

Το άστρο της Βιολογίας Συστημάτων άρχισε να λάμπει μόλις το 2000, με τις ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο της μοριακής βιολογίας, την ανάπτυξη των –omics, την αποκρυπτογράφηση πολλών γονιδιωμάτων οργανισμών – εργαλείων (Ε. coli, C. elegans, D. melanogaster κτλ) και την αύξηση της υπολογιστικής ισχύος, που έγινε πλέον ικανή να στηρίξει έναν μεγάλο όγκο πειραματικών δεδομένων και να προωθήσει την ανάπτυξη του κλάδου της Βιοπληροφορικής.

Τα θεμέλια όμως για τη Βιολογία Συστημάτων δεν τέθηκαν μόλις τώρα. Αντιθέτως η αρχή έγινε το 1933 με τη διατύπωση της θεωρίας της ομοιόστασης από τον Cannon και την απόπειρα ερμηνείας βιολογικών συστημάτων στο επίπεδο της φυσιολογίας. Τη σκυτάλη στην συνέχεια πήρε το 1948 ο Wiener, θέτοντας τις βάσεις της κυβερνητικής και του συστημικού τρόπου κατανόησης των βιολογικών συστημάτων, για να ακολουθήσει το 1968 η διατύπωση της γενικής θεωρίας των συστημάτων, από von Bertalanffy. Σύμφωνα όμως με τον Κitano, η διαφορά της Βιολογίας Συστημάτων από όλες τις προγενέστερες απόπειρες ορισμού του σχετικού χώρου, είναι ότι για πρώτη φορά, το μέσο για την κατανόηση και ερμηνεία των βιολογικών συστημάτων βρίσκεται στο μοριακό επίπεδο, όπως τα γονίδια και οι πρωτεϊνες, κάτι δηλαδή που επέτρεψε τη σύνδεση τη μοριακής γνώσης με τη συστημική προσέγγιση. Οπότε μπορεί να πει κανείς ότι η Βιολογία Συστημάτων παντρεύει τη μοριακή βιολογία με τη φυσιολογική λειτουργία αλληλοσυνδεόμενων βιολογικών μονοπατιών, προσφέροντας ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για την ερμηνεία, την πρόβλεψη της λειτουργίας, αλλά και για την κατανόηση της αρχιτεκτονικής ολόκληρων συστημάτων.

Πώς όμως λειτουργεί η Βιολογία Συστημάτων και πώς συνδέονται τα δεδομένα με τη γνώση; Ένα απλό παράδειγμα είναι η αλληλούχιση ολόκληρων γονιδιωμάτων, από όπου στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορούν να προκύψουν πληροφορίες για την αναγνώριση των θέσεων σύνδεσης των μεταγραφικών παραγόντων, την ανάλυση των σημείων ελέγχου στο επίπεδο της αντιγραφής και της έκφρασης του DNA και των μεταβολιτών και τον προσδιορισμό των γονιδίων που μεταγράφονται, με την ανάλυση της δομής της χρωματίνης στο κύτταρο. Ωστόσο, αν και τα δεδομένα αυτά είναι πολλά, δεν είναι αρκετά για να επιτευχθεί το επίπεδο κατανόησης που θα επιτρέψει να γίνουν προβλέψεις για τον τρόπο που θα αντιδράσει ένα κύτταρο ή ένας οργανισμός σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Άρα ο αναγωγισμός στη βιολογία δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη γνώση των περίπλοκων και προσαρμόσιμων συστημάτων, όπου το άθροισμα των δεδομένων είναι πάντα μικρότερο από το αλληλένδετο σύνολο τους, εν αντιθέσει με την ολιστική προσέγγιση η οποία χαρίζει το πλεονέκτημα της σύνδεσης των επιμέρων στοιχείων, υπό τη σκέπη ενός μοντέλου πρόβλεψης. Bέβαια τα αποτελέσματα που μπορούν να προκύψουν, όπως αναφέρεται παραπάνω αποτελούν την πιο αισιόδοξη πλευρά, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο το 45% των γονιδίων του E. coli, του καλύτερα δηλαδή μελετημένου οργανισμού, έχει αντιστοιχηθεί προς κάποια συγκεκριμένη λειτουργία.

Χάρτης 249 γονιδίων και των σχέσεών τους σε ζυμομύκητα (Kitano,2001)

Ακριβώς αυτή η μοντελοποίηση είναι ο θεμέλιος λίθος της Βιολογίας Συστημάτων, που βασίζεται σε ποσοτικά μαθηματικά μοντέλα, αλγορίθμους και matrices. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι νέο στη βιολογία καθώς το σύνολο των λέξεων που απαρτίζουν μια θεωρία, τα γραφήματα, οι χημικοί τύποι, οι εικόνες και τα βιοχημικά μονοπάτια αποτελούν μοντέλα τα οποία χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες για να παρουσιαστούν με έναν κοινά αποδεκτό κώδικα, οι υποθέσεις και τα αποτελέσματα του σχεδιασμού και της εκτέλεσης των πειραμάτων. Βεβαίως στο οπλοστάσιο της Βιολογίας συστημάτων, εκτός από τη μοντελοποίηση, περιλαμβάνονται και οι κλασικές προσεγγίσεις της γενετικής μηχανικής και της μεταβολικής μηχανικής, με συνεκτικό κρίκο την παρουσίαση όσο το δυνατό απλών μοντέλων για την πρόβλεψη της λειτουργίας και των παραγόμενων προϊόντων των βιολογικών συστημάτων.

Ανακεφαλαιώνοντας, μπορεί να πει κανείς ότι η Βιολογία Συστημάτων αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ της «παλιάς» βιολογίας και της «νέας» ολιστικής βιολογίας, όπου ενοποιούνται τα δεδομένα από τα –omics, την ανάλυση μεταβολικών ροών, της αρχιτεκτονικής δικτύων (π.χ μεταβολικές οδοί, όπως η γλυκόλυση, κύκλος του κιτρικού οξέος και πορεία των φωσφορικών πεντοζών) και της μοντελοποίησης στο επίπεδο του κυττάρου, του οργανισμού ακόμα και του οικοσυστήματος. Αν και η Βιολογία Συστημάτων είναι στα σπάργανα, αποτελεί έναν ελπιδοφόρο νέο χώρο, που μπορεί ίσως να αγκαλιάσει την πολυπλοκότητα της ίδιας της ζωής και να δώσει νέες κατευθύνσεις προς την παραγωγή φαρμακευτικών ουσιών, την πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών, την επίδραση του περιβάλλοντος στους οργανισμούς, την παραγωγή αμινοξέων και όποιων άλλων προϊόντων θα μπορούσαν να προκύψουν από τα μοριακά εργοστάσια, που αποκαλούνται κύτταρα. Σίγουρα τα εμπόδια είναι πολλά και πολλές τεχνικές περιορισμένες, ίσως όμως το κοίταγμα του δάσους και όχι του δένδρου, να συμβάλλει στη δημιουργία νέων αφετηριών και προσεγγίσεων για τη βιολογία του 21ου αιώνα.


Πηγές

• Foundations of Systems Biology., Hiroaki Kitano. The MIT Press., ISBN 0-262-11266-3

• System Modeling in Cell Biology From Concepts to Nuts and Bolts. , Zoltan Szallasi, Jφrg Stelling, Vipul Periwal., The MIT Press., ISBN 0-262-19548-8

• Συνέντευξη του Γρηγόρη Στεφανόπουλου στο Βήμα, Απρίλης 2006