Tον καιρό της αρπαχτής...

...μόνο ένας συνέλληνας βρήκε τη λύση για να γλυτώσει από αυτό το ζοφερό σκηνικό, τη μιζέρια και τη δύναμη αδράνειας.

Βρήκε τον τρόπο να μην σκέφτεται ότι η χώρα του είναι απλά ένα λημέρι απατεωνίσκων, πουτάνων και λαμόγιων. Βρήκε τον τρόπο να μην αγανακτεί κάθε φορά με τα ίδια και τα ίδια. Βρήκε τον τρόπο να μην αναζητά υπεύθυνους-φαντάσματα, χάνοντας το δίκιο του και καταντώντας γραφικός. Βρήκε τον τρόπο να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, το νεποτισμό και τον καιροσκοπισμό. Βρήκε απλά την αξιοπρέπειά του.

Θα αναρωτιέστε λοιπόν πώς τα κατάφερε όλα αυτά.Δεν χρειάζεται να αναρωτιέστε άλλο, απλά διαβάστε την κουβεντούλα με τη μαμά του.

(Ντισκλέημερ :O παρακάτω διάλογος έλαβε χώρα μεταξύ εξειδικευμένων ηθοποιών στα πλαίσια διαφήμισης γνωστής εταιρείας.Κανένας λάλας δεν τραυματίστηκε ή έτυχε κακομεταχείρισης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Τα πρόσωπα και οι διάλογοι είναι φανταστικοί και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.)

-Μααμάαακαα
-Ναι?
-Μαάκα έλα, έλα...Είναι καταπληκτικό...Εξεελίιιιχτηκα (τρομερή χαρά, κρίμα που δε σε γνώρισε ο Δαρβίνος από κοντά)...έγινα ευρυζωνικός (και αποβλακωτικός)!!!!

-Θανάση μου είσαι καλά (ρητορική ερώτηση μάλλον)?

-Έλα ρε μαμά.Δώσε λίγο βάση (προσπαθεί η γυναίκα πίστεψέ με). Μιλάμε για μια νέα εποχή (διαστημική δηλαδή). Έχω γρήγορο ίντερνέτ (πσσσσ τί σου κάνει η τεχνολογία), βλέπω ταινίες ΟΝ ΛΑΑΪ (ΧΧΧ), μπορώ να κατεβάζω και να ακούω τα τραγούδια που θέλω (κάτι τέτοιο)...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΜΑ (Τα πάντα λέμε μωρή παλιόγρια)...Παίζω παιχνίδια (Pasientza for Dummies V1.0.65), μιλάω με τις ώρες στο τηλέφωνο (και κοίτα με τώρα πώς έγινα) και γλυτώνω τρομερά χρήματα (το λεφτά θα ακουγόταν πολύ φτηνιάρικο μάλλον)

Μία είναι η λύση...Η ευρυζωνικότητα.Ναι, υπάρχει θεός και με την ευχή της Μπαναγίας θα φέρουμε πάλι το φώς σε όλα και θα μπήξουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο ξανά και ξανά μέχρι να το πιστέψουμε ότι όλα έχουν λυθεί.


Η δική μου πρόταση είναι η μαζική μετανάστευση.
Πλάκα μου κάνεις?Πλάκα σου κάνω.Δεν υπάρχει καμία λύση.

Το μοριακό όλον στη Βιολογία

Mini εισαγωγή: Μοιράζομαι μαζί σας το άρθρο που έγραψα για το πνευματικό παιδί-δημιούργημα, που έχουμε βαφτίσει με άλλους νονούς και είναι το biology4u.gr. Το άρθρο αυτό μιλάει για έναν σχετικά νέο τομέα και ίσως να θυμίζει και λίγο Αριστοτέλη, αλλά έχει πρόσθετη σημασία γιατί είναι ο τομέας που έχω ερωτευτεί και πιστεύω σε αυτόν.

Πηγή

Αν θέλει κάποιος να καταλάβει πώς κινείται ένα αυτοκίνητο, δεν χρειάζεται να γνωρίζει από τι υλικό είναι φτιαγμένα τα μπουλόνια, πόσο ρεύμα δίνει το μπουζί ή πόσα οκτάνια έχει η βενζίνη. Πρέπει να κατανοήσει πώς συνδέονται όλα τα επιμέρους κομμάτια μεταξύ τους, ώστε να μετατραπεί η χημική ενέργεια σε κινητική, να στραφούν οι τροχοί, για να κινηθεί το αυτοκίνητο. Παρομοίως η απομόνωση ενός οργάνου από μια συμφωνική ορχήστρα και η ακρόαση του κομματιού που εκτελεί, δεν είναι αρκετή, ώστε να καταλάβει κανείς πώς ακούγεται η σύνθεση στην οποία συμμετέχουν όλα τα μουσικά όργανα.

Στη βιολογία για χρόνια το πλαίσιο εντός του οποίου κινείτο η έρευνα και η προσπάθεια για κατανόηση, ήταν ο αναγωγισμός: Δηλαδή η μελέτη ενός γονιδίου, της πρωτεΐνης που εκφράζει, της δραστικότητας του ενζύμου, του αναστολέα που δεσμεύεται στο ενεργό κέντρο κ.τ.λ.. Όμως η προσέγγιση αυτή, κάθε άλλο παρά αρκετή αποδείχτηκε ώστε να επιτρέψει τη μετάβαση στο επόμενο βήμα. Το έδαφος όμως σιγά-σιγά άρχισε να αλλάζει από τα νέα δεδομένα που έρχονταν στο προσκήνιο, την ανάγκη για μια εξ ολοκλήρου διαφορετική θεώρηση της επιστημονικής προσέγγισης στα βιολογικά ερωτήματα, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τα βιολογικά φαινόμενα.

Το άστρο της Βιολογίας Συστημάτων άρχισε να λάμπει μόλις το 2000, με τις ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο της μοριακής βιολογίας, την ανάπτυξη των –omics, την αποκρυπτογράφηση πολλών γονιδιωμάτων οργανισμών – εργαλείων (Ε. coli, C. elegans, D. melanogaster κτλ) και την αύξηση της υπολογιστικής ισχύος, που έγινε πλέον ικανή να στηρίξει έναν μεγάλο όγκο πειραματικών δεδομένων και να προωθήσει την ανάπτυξη του κλάδου της Βιοπληροφορικής.

Τα θεμέλια όμως για τη Βιολογία Συστημάτων δεν τέθηκαν μόλις τώρα. Αντιθέτως η αρχή έγινε το 1933 με τη διατύπωση της θεωρίας της ομοιόστασης από τον Cannon και την απόπειρα ερμηνείας βιολογικών συστημάτων στο επίπεδο της φυσιολογίας. Τη σκυτάλη στην συνέχεια πήρε το 1948 ο Wiener, θέτοντας τις βάσεις της κυβερνητικής και του συστημικού τρόπου κατανόησης των βιολογικών συστημάτων, για να ακολουθήσει το 1968 η διατύπωση της γενικής θεωρίας των συστημάτων, από von Bertalanffy. Σύμφωνα όμως με τον Κitano, η διαφορά της Βιολογίας Συστημάτων από όλες τις προγενέστερες απόπειρες ορισμού του σχετικού χώρου, είναι ότι για πρώτη φορά, το μέσο για την κατανόηση και ερμηνεία των βιολογικών συστημάτων βρίσκεται στο μοριακό επίπεδο, όπως τα γονίδια και οι πρωτεϊνες, κάτι δηλαδή που επέτρεψε τη σύνδεση τη μοριακής γνώσης με τη συστημική προσέγγιση. Οπότε μπορεί να πει κανείς ότι η Βιολογία Συστημάτων παντρεύει τη μοριακή βιολογία με τη φυσιολογική λειτουργία αλληλοσυνδεόμενων βιολογικών μονοπατιών, προσφέροντας ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για την ερμηνεία, την πρόβλεψη της λειτουργίας, αλλά και για την κατανόηση της αρχιτεκτονικής ολόκληρων συστημάτων.

Πώς όμως λειτουργεί η Βιολογία Συστημάτων και πώς συνδέονται τα δεδομένα με τη γνώση; Ένα απλό παράδειγμα είναι η αλληλούχιση ολόκληρων γονιδιωμάτων, από όπου στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορούν να προκύψουν πληροφορίες για την αναγνώριση των θέσεων σύνδεσης των μεταγραφικών παραγόντων, την ανάλυση των σημείων ελέγχου στο επίπεδο της αντιγραφής και της έκφρασης του DNA και των μεταβολιτών και τον προσδιορισμό των γονιδίων που μεταγράφονται, με την ανάλυση της δομής της χρωματίνης στο κύτταρο. Ωστόσο, αν και τα δεδομένα αυτά είναι πολλά, δεν είναι αρκετά για να επιτευχθεί το επίπεδο κατανόησης που θα επιτρέψει να γίνουν προβλέψεις για τον τρόπο που θα αντιδράσει ένα κύτταρο ή ένας οργανισμός σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Άρα ο αναγωγισμός στη βιολογία δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη γνώση των περίπλοκων και προσαρμόσιμων συστημάτων, όπου το άθροισμα των δεδομένων είναι πάντα μικρότερο από το αλληλένδετο σύνολο τους, εν αντιθέσει με την ολιστική προσέγγιση η οποία χαρίζει το πλεονέκτημα της σύνδεσης των επιμέρων στοιχείων, υπό τη σκέπη ενός μοντέλου πρόβλεψης. Bέβαια τα αποτελέσματα που μπορούν να προκύψουν, όπως αναφέρεται παραπάνω αποτελούν την πιο αισιόδοξη πλευρά, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο το 45% των γονιδίων του E. coli, του καλύτερα δηλαδή μελετημένου οργανισμού, έχει αντιστοιχηθεί προς κάποια συγκεκριμένη λειτουργία.

Χάρτης 249 γονιδίων και των σχέσεών τους σε ζυμομύκητα (Kitano,2001)

Ακριβώς αυτή η μοντελοποίηση είναι ο θεμέλιος λίθος της Βιολογίας Συστημάτων, που βασίζεται σε ποσοτικά μαθηματικά μοντέλα, αλγορίθμους και matrices. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι νέο στη βιολογία καθώς το σύνολο των λέξεων που απαρτίζουν μια θεωρία, τα γραφήματα, οι χημικοί τύποι, οι εικόνες και τα βιοχημικά μονοπάτια αποτελούν μοντέλα τα οποία χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες για να παρουσιαστούν με έναν κοινά αποδεκτό κώδικα, οι υποθέσεις και τα αποτελέσματα του σχεδιασμού και της εκτέλεσης των πειραμάτων. Βεβαίως στο οπλοστάσιο της Βιολογίας συστημάτων, εκτός από τη μοντελοποίηση, περιλαμβάνονται και οι κλασικές προσεγγίσεις της γενετικής μηχανικής και της μεταβολικής μηχανικής, με συνεκτικό κρίκο την παρουσίαση όσο το δυνατό απλών μοντέλων για την πρόβλεψη της λειτουργίας και των παραγόμενων προϊόντων των βιολογικών συστημάτων.

Ανακεφαλαιώνοντας, μπορεί να πει κανείς ότι η Βιολογία Συστημάτων αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ της «παλιάς» βιολογίας και της «νέας» ολιστικής βιολογίας, όπου ενοποιούνται τα δεδομένα από τα –omics, την ανάλυση μεταβολικών ροών, της αρχιτεκτονικής δικτύων (π.χ μεταβολικές οδοί, όπως η γλυκόλυση, κύκλος του κιτρικού οξέος και πορεία των φωσφορικών πεντοζών) και της μοντελοποίησης στο επίπεδο του κυττάρου, του οργανισμού ακόμα και του οικοσυστήματος. Αν και η Βιολογία Συστημάτων είναι στα σπάργανα, αποτελεί έναν ελπιδοφόρο νέο χώρο, που μπορεί ίσως να αγκαλιάσει την πολυπλοκότητα της ίδιας της ζωής και να δώσει νέες κατευθύνσεις προς την παραγωγή φαρμακευτικών ουσιών, την πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών, την επίδραση του περιβάλλοντος στους οργανισμούς, την παραγωγή αμινοξέων και όποιων άλλων προϊόντων θα μπορούσαν να προκύψουν από τα μοριακά εργοστάσια, που αποκαλούνται κύτταρα. Σίγουρα τα εμπόδια είναι πολλά και πολλές τεχνικές περιορισμένες, ίσως όμως το κοίταγμα του δάσους και όχι του δένδρου, να συμβάλλει στη δημιουργία νέων αφετηριών και προσεγγίσεων για τη βιολογία του 21ου αιώνα.


Πηγές

• Foundations of Systems Biology., Hiroaki Kitano. The MIT Press., ISBN 0-262-11266-3

• System Modeling in Cell Biology From Concepts to Nuts and Bolts. , Zoltan Szallasi, Jφrg Stelling, Vipul Periwal., The MIT Press., ISBN 0-262-19548-8

• Συνέντευξη του Γρηγόρη Στεφανόπουλου στο Βήμα, Απρίλης 2006
  

Χαλάρωση

Αν και έχει πέσει ερημιά, λόγω θέρους και όπως ήταν αναμενόμενο τα δάση καίγονται, τα σκάνδαλα είναι εκεί (και δεν χωράνε κάτω από το χαλάκι) και προετοιμαζόμαστε για μια πολύ ωραία ύφεση (οικονομική, πολιτική, κοινωνική...just fill in the gaps) ας χαλαρώσουμε λίγο μουσικά.
Και ο κύριος με το περίεργο όργανο που παίζει τη μουσική του στους καραράκτες, δεν είναι ο δολοφόνος της Σαμοθράκης, όπως γράφει ένας σε σχόλιο...Αν και θα μπορούσε τώρα που το καλοσκέφτομαι.

ΥΓ.Μην ξεφτιλίζετε την κατανάλωση ρεύματος με τα κλιματιστικά.Αν ιδρώσετε και λιγάκι μπορεί να γκρινιάξετε , αλλά δεν θα πεθάνετε κι όλας.

ΥΓ2.Ρίξτε και μια ματιά στο Ξεμπλογκάρισμα...για καλό είναι.Αφού δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τα δέντρα, ας βοηθήσουμε κανέναν συνάνθρωπο, που το έχει ανάγκη (ξέρω γίνομαι κυνικός).

Flat-screens και λυώσιμο των πάγων

Αν σου έλεγε κάποιος ότι το γεγονός ότι έχεις μια flat-screen τηλεόραση είναι σαν να συμβάλλεις μαζί με τους υπόλοιπου flat-screenerαδες στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας περισσότερο από ότι το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με λιγνίτη, θα σου κακοφαινόταν λιγάκι ε?

Aκούγεται λίγο κωμικοτραγικό, αλλά από ότι φαίνεται η αδυναμία να χαρακτηρίσουμε ένα αέριο ως πιθανή απειλή, οδήγησε τη βιομηχανία να το χρησιμοποιεί δίχως περιορισμούς και προφυλάξεις, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η παραγωγή του αερίου τριφθοριούχου αζώτου κατά 4.000 τόννους τον προηγούμενο χρόνο. Τελικά δεν τα ξέρουμε όλα...

Τα πράγματα όμως φαίνεται να είναι πιο σοβαρά καθώς το τριφθοριούχο άζωτο είναι 17.000 φορές πιο δραστικό από το διοξείδιο του άνθρακα και μπορεί να παραμείνει στην ατμόσφαιρα για μόνο...550 χρόνια. Υπάρχει όμως και καλύτερο κομμάτι σε αυτή την ιστορία, καθώς δεν έχουμε ιδέα πόσο τριφθοριούχο άζωτο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην ατμόσφαιρα και δεν ρυθμίζεται από το πρωτόκολλο του Κυότο, ούτε υπάρχουν ρυθμίσεις για να ελέγχουν την ασφαλή παραγωγή και διανομή του. Όπως λένε ερευνητές, οι εκπομπές του αερίου μόνο αυτό το χρόνο αντιστοιχούν σε 67 μετρικούς τόννους διοξειδίου του άνθρακα.

Όταν είδα αυτό το "67 μετρικοί τόνοι" ηρέμησα και κατάλαβα ότι το άρθρο της Guardian θέλει να μας πανικοβάλει δίχως λόγο. Μόλις είδα τα παρακάτω δεδομένα για τις εκπομπές άνθρακα το 2007 κατάλαβα ότι από τη στιγμή, που δεν έχουμε πνιγεί από τσουνάμι, πεθάνει από ξηρασίες, επιδημίες και λιμούς είμαστε πολύ τυχεροί ... ακόμα.Εξάλλου τί είναι άλλοι 67 μετρικοί τόνοι μπροστά σε μία αύξηση 800 μεγατόνων?

• global CO₂ emissions from coal combustion increased by 4.5% (+500 megaton CO₂). China contributed most to this increase with an 8% increase in 2007 (vs 12% in 2006). In the rest of the world coal combustion emissions increased by 2.2%.
• global CO₂ emissions from combustion of natural gas increased by 3.1% (+200 megaton CO₂), mainly due to increasing consumption in China, Russia, Japan and Turkey.
• global CO₂ emissions from combustion of oil products increased by only 1.1% (+100 megaton CO₂), mainly due to a decrease in consumption in OECD countries of 0.9%, on average. In non-OECD countries, oil consumption increased in 2007 by 3.8%. China, India, Saudi Arabia and Brazil contributed most to this increase.

YΓ.Το τριφθοριούχο άζωτο είναι άχρωμο, άοσμο και δεν αναφλέγεται.


Πηγές
Environment: Climate risk from flat-screen TVs
Netherlands Environmental Assesment Agency

Διακοπές δίχως διακοπή (ψαρωτικός τίτλος)

Attention:This is your Captain speaking...Aκολουθεί ποστ με ξεκάρφωτο θέμα, σε πλήρες άσχετο ύφος με τα προηγούμενα, όπως είναι και η αρχή αυτού του μπλόγκεος.Όποιος δεν καταλαβαίνει το λόγο ας μην τον ζητήσει ποτέ.Επίσης ο τίτλος δεν εκφράζει το κείμενο που ακολουθεί.

Εβρισκόμενος σε μία μη εξωτική χώρα (όχι Ελλάδα) μου έκανε τρομερή εντύπωση για άλλη μια φορά, που σιγά σιγά από τα μπλόγκζ μέχρι την επικοινωνία μου με τους συνέλληνες φίλους, επικρατεί μια ραγδαία αναπτυσσόμενη σπαρίλα και τάση φυγής προς παραλίες, σε εκνευριστικό βαθμό και σε σημείο που δεν μπορείς να βρείς άνθρωπο να μην συζητάει επ αυτού.

Μήπως όμως μου κάνει εντύπωση γιατί σε μια άλλη χώρα οι συν-Ευρωπαίοι δεν έχουν θεοποιήσει το καλοκαίρι όπως κι εμείς και απλά συνεχίζουν τη ζωή τους αλλάζοντας μόνο το ρουχισμό τους?Θα το προτιμούσα όμως αυτό από το να είμαι σε μια όμορφη παραλία, όπου θα είχα να αντιμετωπίσω τα εξής συνηθισμένα σενάρια? Από τη μία να ακούω τον Ελληνάρα να γκαρίζει στο κινητό εξιστορώντας φανταστικές περιπέτειες με δίμετρη σερβιτόρα που έτυχε να διακορρεύσει (σικ) στις τουαλέτες του λόκαλ παραλιομπουζουκτσίδικου ή τη θειά με τα τάπερ από την άλλη να προσπαθεί να συγκεντρώσει τα κωλόπαιδα γύρω της για τάϊσμα ρίχνοντας και καμία χριστοπαναγία για το καλό της μέρας.

Αυτή η σκέψη φυσικά διαλύθηκε με τη μία γιατί, όπως πολύ σωστά θα πει κανείς, αυτοί θα βρίσκονται κοντά στο υδάτινο στοιχείο και εσύ ούτε με σφαίρες και προσπαθείς να υποτιμήσεις το γεγονός ως ψυχολογική άμυνα. Όπως είναι λογικό κάποιος με αυτή τη σκέψη θα ήταν απόλυτα σωστός καθώς θα έχανα το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα με κορνίζα μεθυσμένους Γερμανούς να ξερνάνε ή ουζοκατανύξεις σε τοπική ταβέρνα, όπου θα μας χάϊδευαν τον πισινό.

Άρα τελικά τί συμβαίνει με τις καλοκαιρινές διακοπές και μαζοχιζόμαστε τόσο πολύ σε σημείο εξαναγκασμού?Γιατί με το που μπαίνει ο Ιούνιος, τα πάντα στη χώρα περνάνε σε μια άλλη διάσταση υπεραργών ρυθμών, όπου η ονειροπόληση παραλιών και η αστρική προβολή γίνονται η νόρμα?Περνάμε τόσο χάλια τον υπόλοιπο χρόνο και περιμένουμε πώς και πώς να δραπετεύσουμε μαζικά σαν τον Μάϊκλ Σκόφιλντ και δεν αντέχουμε άλλο Ρετιρέ και Εμείς κι Εμείς? Περνάνε τελικά όλοι ζούπερ και ουάου στις διακοπές ή λένε ψέμματα ο ένας στον άλλον, επειδή έπρεπε να περάσουν ωραία (τόσα έσκασαν για καράβι, νησί και ποτά στον/στην απέναντι γκόμενο/α)!?

Είμαι απόλυτα σίγουρο ότι η χώρα «λειτουργεί» 9 μήνες τον χρόνο και ακόμα και μέσα στους 9 αυτούς μήνες όλο και κάποια δικαιολογία θα υπάρχει για λίγο λούφα. Φυσικά μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς τη δικαιολογία-καραμέλα ότι η λούφα χρειάζεται, καθώς όπως μας απέδειξαν οι αρχαίοι μακρινοί μας συγγενείς, λόγω λούφας δημιούργησαν πολιτισμό, έχτισαν Παρθενώνες και ανακάλυψαν τους Army of Lovers. Ίσως δεν είναι θέμα λούφας και πάσχουμε πανελληνίως από το Σ.Ε.Δ (σύνδρομο έλλειψης διακοπών), επειδή δουλεύουμε περισσότερο από όσο θα έπρεπε.

Aπό την άλλη όμως η ψυχωσική εμμονή του Έλληνα με τις διακοπές δεν πρέπει να έχει τόσο να κάνει με την τεμπελιά ή την υπερκόπωση αλλά με κάτι άλλο πιο βαθύ και πιο περίπλοκο. Με μια ισχυρή υποσυνείδητη δύναμη, μια μικροσκοπική φωνούλα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του, που του ψυθιρίζει συνεχώς «Γράψτα όλα στα @@ σου και σήκω φύγε». Άρα αν δεχτεί κανείς σαν υπαρκτή αυτή την υπόθεση θα πρέπει κάτι ή κάποιος να του δημιουργεί τρομερή ψυχολογική πίεση κατά τη διάρκεια του χρόνου. Μία πίεση τόσο ισχυρή, που τον οδηγεί στη αγχωτική ανάγκη να πρέπει να φύγει μακρυά, όπου θα πρέπει να περάσει καλά και να αποθανατίσει σε άφθονα Mb φωτογραφίες με στημένες πόζες, ηλιοκαμένα πρόσωπα και τοπία ιδανικές για το facebook. Για να μπορέσει να αποδείξει ότι τα κατάφερε. Νίκησε την πίεση, το θηρίο, που τον καταπιέζει έναν χρόνο και τον έχει μετατρέψει σε έναν γκρινιάρη, μηδενιστή, ξερόλα, που του φταίνε όλα και τίποτα και περιμένει τον Λαζόπουλο να του θυμίσει πόσο μαλάκας είναι (Λαζόπουλε σε βαρέθηκα).Ίσως έχουμε ξεχάσει ότι διακοπές σημαίνει χρόνος με τον εαυτό μας κι όχι χρόνος για τους άλλους. Ίσως από την άλλη υπεραναλύω ένα θέμα μηδενικής αξίας και με εντελώς λάθος οπτική γιατί έχω μετατραπεί σε έναν γκρινιάρη, μηδενιστή, ξερόλα.

Το σίγουρο είναι ότι δεν θα επιτρέψω τον διακοποφασισμό γύρω μου να περάσει.

υγ.Προσοχή στα κωλοβακτηρίδια