Το πρώτο Open Health Greece.Πέρασα κι από εκεί μια βόλτα.

Tυπικός νεοέλληνας κατά τη διάρκεια περισυλλογής

Mιας και βρίσκομαι σε κατάσταση, όπου τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι, είναι κρίμα λόγω χρόνου να μην προβάλω μερικούς ανθρώπους και προσπάθειες που κάνουν στο ελληνικό ιντερνέτς.
Δεν πέφτω λοιπόν στον πειρασμό να μιλήσω για τον Πολ το χταπόδι, τους Γερμανούς που με αποκάλεσαν γερμανόψυχο μιας και υποστήριζα Ισπανία και την τραγική έλλειψη παραλίας στα +/- 100 χμ, πάμε στα σοβαρά θέματα και αυτή τη φορά χρειάζομαι αυτό το φήντμπακ που λένε κι οι αγγλοσάξωνοι(!).

Μερικοί άνθρωποι και κυρίως ο Nίκος Παπαχρήστου ( e-healthgr ,που μεταξύ μας το λέει η καρδούλα του) και η Καίτη Αποστολίδου (EpatientGR) έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό μια προσπάθεια μέσω των ιντεργουέμπζ να προσεγγίσουν όλους εμάς τους τεμπέληδες κριτές εκ του καναπέος και να μας πείσουν να συμμετέχουμε διαδικτυακά σε κάτι πολύ σημαντικό, πιο σημαντικό κι από τη διοργάνωση κομματικού συνεδρίου ανθυποκομματαρχών και κομματόσκυλων στην Άνω Κουκουσούμστα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από μια προσπάθεια που ενέχει όλους εμάς σχετικούς και άσχετους στο να σκεφτούμε , να συμμετέχουμε, να προτείνουμε και να συζητήσουμε για το πώς και προς ποιά κατεύθυνση θέλουμε να αλλάξει ο χώρος της υγείας στην Ελλάδα.

Στα πλαίσια αυτών των προσπαθειών διοργανώθηκε εύκολα και γρήγορα την προηγούμενη Τετάρτη η πρώτη διαδικτυακή ελληνική openhealth συζήτηση μέσω του tweetchat και η οποία στήθηκε και θα συνεχιστεί κατά τον τρόπο που περιγράφει η Καίτη με κάθε λεπτομέρεια στο ποστ της. Οπότε όσοι θέλουν να συμμετέχουν πιο ενεργά ας διαβάσουν με προσοχή το ποστ της EpatientGR, να δημιουργήσουν ένα account στο twitter και ας κάνουν τη διαφορά με σήμα το hashtag opnhealth.

Μερικά λόγια από τη δική μου μεριά.Κατά αρχάς δεν έχω καμία σχέση με το χώρο της υγείας παρά μόνο σαν ασθενής και ειδικά είμαι πολύ φίλος με τους ορθοπαιδικούς μιας και έχω μία τάση να σπάω τα κόκκαλά μου. Στο μέλλον ίσως γίνω φίλος και με τους ψυχιάτρους αλλά θέλω ακόμα καιρό.

Εντελώς περιληπτικά τα θέματα είχαν να κάνουν αρχικά με την αύξηση της μηχανοργάνωσης σε εθνικό επίπεδο, με τη συνταγογράφηση, την αξιολόγηση των γιατρών (κάποιους τους καίει σίγουρα), τον έλεγχο των συνθηκών μέσα στα νοσοκομεία, τα φακελάκια κτλ. Στη δεύτερη φάση της κουβέντας μπήκε ο όρος social media και πώς σχετίζεται στην Ελλάδα με το χώρο της Υγείας και κατά πόσο ενεργοί είναι οι επαγγελματίες υγείας/ανάλογες ΜΚΟ/κτλ στο να χτίζουν σχέσεις ενημέρωσης και αλληλεπίδρασης με όλους εμάς μέσω του διαδικτύου. Ενδιαφέροντα θέματα, υπήρχε συνεχή ροή, η παρακολούθηση των θεμάτων ήταν εύκολη,οι συμμετέχοντες ήταν άψογοι και με άποψη και δημιουργήθηκε ένας πρώτος κυμματισμός στα στάσιμα νερά της συμμετοχικής ελληνικής υγείας (κλεμμένο από την πασοκάρα το συμμετοχικό). Το μόνο που μου έκανε αρνητική εντύπωση ήταν η πάρα πολύ μικρή συμμετοχή γιατρών.Πού είστε ρε παιδιά?Αν και είμαι παραδοσιακά αρνητικά προκατειλημμένος απέναντι στους γιατρούς, δεν θα το σχολιάσω περαιτέρω.
Επίσης θα διαφωνήσω με αυτό που ελέχθη περί έλλειψης συντονισμού, καθώς μια συζήτηση μέσω τουίτερ δεν έγκειται σε παραδοσιακούς κανόνες στους οποίους έχουν συνηθίσει κάποιοι.Οι λέξεις κλειδιά είναι η ταχύτητα και η συνεχής ροή.

Για να δούμε λοιπόν πώς θα εξελιχθεί αυτή η προσπάθεια.Συμπληρώνω ότι εν μέσω κρίσης, τέτοιες κινήσεις θα έπρεπε να πολλαπλασιαστούν και σε άλλους τομείς, όπως η έρευνα και η παιδεία, μακρυά από παλαιολιθικές νοοτροπίες και συνδικαλίστικες τάσεις του προηγούμενου αιώνα, που προσωπικά σιχαίνομαι όσο τίποτα άλλο.Έχουμε τα όπλα να πολεμήσουμε τη μιζέρια, τη γκρίνια και την αδράνεια στην οποία βολευόμαστε και να απομονώσουμε στο περιθώριο αυτούς που επωφελούνται από το να βρισκόμαστε στο παρελθόν.Έχω αλλεργία σε μια από τα ίδια, λόγια στον αέρα,προσωπικές φιλοδοξίες και ψηφιακά αναλφάβητους (...)πατέρες (φοιτητό-,εργατό-,κτλ), που αποδεδειγμένα αποτελούν μέρος του σημερινού προβλήματος.Χρειαζόμαστε ανθρώπους με νέα οπτική σε ζητήματα όπως τα παραπάνω δίχως τα συμπλέγματα, που κουβαλάμε τόσα χρόνια.Όσοι θέλουν να ρίξουν λίγο μαγιά μέσα στον εγκέφαλό τους και να νοιώσουν έστω και λίγη αισιοδοξία ας διαβάσουν το άρθρο "Η τοπολογία της επιρροής" και τα λινκς του.

Καλή μελέτη και μη τεμπελιάζετε.Σηκώστε τα μανίκια και ξεκινήστε την υπεύθυνη ενημέρωσή σας και των υπολοίπων για ότι σας καίει μέχρι να μην απομείνει κανένα τρωκτικό για να κάνει αυτή τη δουλειά για εσάς χωρίς εσάς.