Το Κ&Tσ παρουσιάζει: ΕΦ

UPDATE στο βάθος

Σήμερα το Κ&Tσ παρουσιάζει Επιστημονική Φαντασία (κοινώς ΕΦ για τους πιο χίπστερς από εσάς που ελπίζω να μην διαβάζετε το παρόν μπλόγκ).

Μια μικρή εισαγωγή.

Kαθώς σαπίζαμε διαδικτυακώς με τον κ. Μαργαρίτη (γνωστό και ως πιο διάσημο Έλληνα μπλόγκερ), έφτασε μέσω μέηλ ένα καινούριο απόχτημα, ένα μαργαριτάρι. Αναφέρομαι στο σάητ της αριθμοσοφίας (των Ελλήνων, όχι των άλλων), που σου δίνει τη δυνατότητα να εισάγεις όποια λέξη θέλεις και να σου εμφανίσει μια λίστα λέξεις που έχουν τον ίδιο λεξάριθμο, ή όπως σκατά λέγεται αυτό το λιακοπουλικό εύρημα.Φήμες λένε ότι οι περίπλοκοι αλγόριθμοι στους οποίες βασίζεται το άνωθεν σάητ είναι ένα καλά φυλαγμένο μυστικό, που έφεραν οι ΕΛ από το Σείριο πριν πολλά πολλά χρόνια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Σε δεύτερη φάση λοιπόν και αφού κανένας μας δεν είδε τις ανυπολόγιστες και άπειρες δυνατότητες που ξεκλειδώθηκαν, έπαιξα με το αριθμοσοφικό generator βάζοντας το πατρώνυμο του Γιώργου και εμένα. Το αποτέλεσμα ακολουθεί, όπου οι λέξεις παντρεύονται με τη φρικοφαντασία μας και την ανυπολόγιστη έκθεση στην τηλεόραση σαν παιδιά.

Ευχαριστώ προκαταβολικά τους Manji και Φίλθυ Πάγκαν, που στήριξαν με υπεράνθρωπες δυνάμεις αυτή την πρωτοβουλία, η οποία κόστισε γύρω στα 30 λεπτά από το πρωινό της Κυριακής. O αστροσμήναρχος θα ήταν περήφανος.

1.Η ιστορία της Ουαλλίας (by (gmargari)

Κοίταξε το τεράστιο αδιακόσμητο δωμάτιο τριγύρω της. Χαμογέλασε. Της το είχανε δωρήσει μετά την μάχη του Χρυσόδετου Φοίνικα, όπου πήγε να υπερασπιστεί τους ετεροφυλόφιλους ενάντια στις ορδές του ομοφυλοφιλικού κινήματος. Έπρεπε να αποτρέψουν την πατρίδα τους να γίνει αλευτέρωτη. Ακόμα θυμάται πως οι απώλειες στον άμαχο πληθυσμό ήταν τεράστιες. Όμως στο τέλος νίκησαν. Μια νίκη την οποία όμως δε χάρηκαν ποτέ.

Κοίταξε ξανά το δωμάτιο. Δώρο άδωρο, σκέφτηκε. Ποτέ δεν θα είχε το χρόνο να το διακοσμήσει και να ζήσει μία ήρεμη ζωή αυτό. Το χιώτικο πάθημα της είχε γίνει μάθημα. Έριξε μία ματιά έξω από το παράθυρο. Ο καιρός ήταν φθινοπωρινός.

Διλήθλε μακράς ώρας αναμονής. Μπροστά της τώρα στέκονταν ο στρατηγός Ιάσων Ιησούς. Της είχε ζητήσει να συναντηθούν καθώς το φεμινιστικό ζήτημα είχε ανάψει για τα καλά και αναμένονταν να ξεσπάσει πόλεμος τις επόμενες ώρες.

-Πάρτ την κάρτα μου και έλα να με βρης, είπε ο Ιάσων στην Νύμφη Αρνώ.

-Και όταν σε βρω για που θα κινήσουμε; τον ρώτησε φοβισμένη η Αρνώ.

-Θα πάμε ένα ταξίδι στον Βρεττανικό Ουρανό, πέρα από το πέμπτο Υδραργύρωμα, στην χώρα της Κέκροψ Μητιάδουσας.

-Γνωρίζεις πως δε θα γυρίσουμε ζωντανοί απο κει. Ο άρχοντας Παραμυθιώτης θα κάνει τα πάντα για να καταστρέψει τη γη. Δεν έχεις καμία ελπίδα μαζί του. Δε θα δίσταζε να αντιστρέψει το γεωμαγνητικό πεδίο της γης για να μας αφανήσει μια για πάντα, να εξαφανίσει από προσώπου γης τη μινωική κοινωνία.

-Ναι αλλά δε θα το κάνει. Έχουμε κάτι που θα πέθαινε να το διαβιβρώσκει.

-Εννοείς... εννοείς την Χρυσόδετη Χειρίδωτη Βίβλο της Ουαλλίας; Ήταν καθήκον σου η φύλαξις της. Κι όμως την έχασες.

-Ναι, έτσι νόμιζαν όλοι. Όμως την βρήκαν. Ήταν κάτω από τον καναπέ, την βρήκε η γυναίκα μου όταν σκούπισε προχθές το σπίτι. Έχω καλή γυναίκα! είπε και της έκλεισε το μάτι.

Ανέβηκαν στο διωνυμικό συμπαντόπλοιο και ξεκίνησαν για τον Βρεττανικό ουρανό.

Και αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία της Ουαλλίας.

2. Υδροθειικό

Ο δραπέτης του γκέττο είχε κάτσει στο σκοτεινό και υγρό δωμάτιο και σκεφτόταν την επόμενη κίνησή του.Είχε πληρώσει 25 κολοβάτες στους μεγαλοπράγμονες για να του παραχωρήσουν αυτό το καταγώγι.Δίχως ρεύμα, σπάνια νερό και θέα σε έναν τοίχο κάτω από τις γραμμές του ηλεκτρικού.Λίγο φως έμπαινε μέσα από το σπασμένο παράθυρο, από τις ψηλές κολώνες φωτισμού της γραμμής του τραίνου.Πάλι καλά.Στα χέρια του κρατούσε το αεροβόλον όπλον που του είχε δώσει η εταίρα Νάννιον.Περιεργαζόταν την πλαστική του λαβή, την κάνη, τον γεμιστήρα.Όλα ήταν έτοιμα για να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τον νοσηρό αυτοκράτορα Τιβέριο Α, νόθο γιο του Μπιλ Γκέιτς, του προηγούμενου 100ετή αυτοκράτορα.

Το κακό γονίδιο και η απαράδεκτη ενέργεια που έρρεαν στην αυτοκρατορική οικογένεια ήταν τέτοια που τους είχαν οδηγήσει σε ανείπωτες πράξεις σκληρότητας, σοδομισμού και τρέλας.Κρανιολατρεία, ξεκατίνιασμα, μια έγκυος να παίζει την άρπα, νάνοι να χορεύουν το γαμήλιο εμβατήριο.Δεν πήγαινε άλλο.
Ο δραπέτης ήταν έτοιμος για να δολοφονήσει τον αυτοκράτορα αύριο, κατά τη διάρκεια της μηνιάιας παρέλασης των ανδροπρεπών ταγμάτων αγάπης.Τα τάγματα αγάπης ήταν ότι χειρότερο είχε να αντιμετωπίσει ο λαός μετά από τον βομβαρδισμό της επιφάνειας του πλανήτη με γαλαξιακή ακτινοβολία.Η αύξηση του ρυθμού μεταλλάξεων σε συνδυασμό με ένα κοκτέηλ χημικών, οδήγησε σε ανδρογενετικές τροποποιήσεις οπλιτών, με σκοπό την παραγωγή των υπέρτατων μαχητών-υπηρετών του αυτοκράτορα.Των ταγμάτων αγάπης.

Αμείλικτοι, δίχως αισθήματα, δίχως λογική και έτοιμοι να ασκήσουν το λόγο του αυτοκράτορα παντού και πάντα με αυταπάρνηση.Τυφλά, τρελά, τέρατα που δεν σταματούσαν πουθενά.Όλα αυτά έπρεπε να τελειώσουν.Ο δραπέτης ένοιωθε τη θερμοκρασία να ανεβαίνει, τα μάτια του να παίζουν παιχνίδια και την καρδιά του να χτυπά περίεργα.Δεν φοβόταν.Ήταν το δέος της πράξης που σχεδίαζε.Αν όλα πήγαιναν στραβά, είχε πάντα το μπουκαλάκι με το υδροθειικό οξύ μαζί του.

-FIN-

UPDATE (το βάθος)
Φυσικά από αυτή την υπέροχη συλλογή ΕΦ, που είμαι σίγουρος θα σημαδέψει τη ζωή πολλών, δεν μπορεί να λείπει η απόπειρα του Filthy Pagan να γράψει αστυνομικό μυθιστόρημα.

3. Έγκλημα στην Ταβέρνα "Η φρικωδία των Χορτοφάγων"

Η εικόνα κλεμμένη από εδώ

Η ώρα τέσσερις παρά τέταρτο το πρωί. Κάτω από την ταμπέλα “Η φρικωδία των χορτοφάγων” ήτανε παρκαρισμένο ένα περιπολικό, φθαρμένο από τις καταδιώξεις και τα Destruction Derbies. Μέσα ο χώρος ήτανε υγρός, σκοτεινός και μύριζε αίμα και προβατίνα. Η τσίκνα ήτανε τόσο έντονη που ο αστυνόμος πήρε λίγο ψωμάκι και το βούτηξε σε μία χωριάτικη σαλάτα να γιάνει λίγο η καρδούλα του. “K-Κύριε Αστυνόμε αυτό δ-δεν είναι παραποίηση στοιχείων;” ρώτησε ο καμπούρης βοηθός του, ο Ίγκορ, που ένα θεματάκι με τα σύμφωνα και με την Στικούδη το είχε . “Σκάσε Ζώον!” ήτανε η μινιμάλ απάντηση του Αστυνόμου.

Ητανε χαμένος στις σκέψεις του…τέτοιο μακελειό σε ταβέρνα ποιός θα το περίμενε. Κοίταξε αφηρημένα το τραπέζι που είχε κάνει την παπάρα. Δίπλα ακριβώς στην χωριάτικη ένα ακρωτηριασμένο χέρι κρατούσε ένα πιρούνι που φαινότανε να είχε μόλις τσιμπίσει το τελευταίο γλυκάδι της συκωταριάς. Το αίμα από το χέρι, χάραζε την δικιά του πορεία: Προσπερνώντας τα γαρδουμπάκια, έστριβε δεξιά στις τηγανιτές πατάτες, αριστερά στις σπαλομπριζόλες και ανέβαινε προς τον τοίχο σχηματίζοντας κάτι….
Ο αστυνόμος έριξε το φως του φακού στον τοίχο, σάστισε για λίγο και έξυσε την μύτη του έντρομος, βλέποντας τις λέξεις που σχημάτιζαν τα νεκρά αιμοσφαίρια:

ΤΑ ΣΑΤΟΥΡΝΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ!

“Βρωμερέ Παγάνα θα σε βρώ” μουρμούρισε καθώς άναψε το τελευταίο του Σαντέ…