Mια και μόνο μία σκέψη για τη δολοφονία.
Δεν έχει σημασία που ήταν ένα νέο παιδί, δεν έχει σημασία που το αίμα του έβραζε, δεν έχει σημασία που βρέθηκε στο λάθος μέρος απέναντι στους λάθος ανθρώπους, δεν έχει σημασία αν το όργανο σημάδευε κεφάλι, έδαφος ή πόδια.
Σημασία έχει το ότι όλοι εμείς τραβήξαμε τη σκανδάλη.
Ευθύνες, φιλότιμο, ωχαδερφισμός, αναλγησία, σταρχιδισμός, εγωισμός, μιζέρια, κακομοιριά, επαναστάτες του καναπέ, επαναστάτες δίχως αιτία και πάει λέγοντας.
Το αίμα άλλου ένα συν-κρατούμενου είναι στα χέρια μας.
Ευθύνες, φιλότιμο, ωχαδερφισμός, αναλγησία, σταρχιδισμός, εγωισμός, μιζέρια, κακομοιριά, επαναστάτες του καναπέ, επαναστάτες δίχως αιτία και πάει λέγοντας.
Το αίμα άλλου ένα συν-κρατούμενου είναι στα χέρια μας.
![[Valid Atom 1.0]](valid-atom.png "Validate my Atom 1.0 feed")
7 comments:
Πονάνε αυτά που λες. Πονάνε πολύ.
Αλλά είναι αλήθεια!
Τί να πω ρε συ Απειρωτά.
Φταίμε.Εμείς όλοι σκοτώσαμε αυτό το παιδί κι όχι ο ανεγκέφαλος,κομπλεξικός τραμπούκος με τη στολή.
Έχουμε διαλύσει τη χώρα, έχουμε επιλέξει τους χειρότερους να μας ορίζουν,ζούμε στον κόσμο μας και προσπαθούμε να σώσουμε το τομάρι μας.Καμία ευθύνη και όλα στο φως, το μαχαίρι στο κόκκαλο και λοιπός λεκτικός αυνανισμός.
Αναμένω και τα παπαγαλάκια να αρχίσουν να μιλούν για αυτοάμυνα του εκτελεστή αν δεν έχουν αρχίσει ακόμη.
Τα λέγαμε τις προάλλες στου Ανέστη για κατάσταση "ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν".
Το Βατοπαίδι ήταν η ηρεμία πριν την καταιγίδα και σε ένα εξάμηνο θα λέμε τα ίδια και τα ίδια.Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας και με παίρναν τηλέφωνο σήμερα Γερμανοί να μάθουν τί γίνεται και δεν ήξερα τί να τους πω.Τί να τους πώ?Ότι η χώρα μου είναι ένα τεράστιο μπουρδέλο?
"Αναμένω και τα παπαγαλάκια να αρχίσουν να μιλούν για αυτοάμυνα του εκτελεστή αν δεν έχουν αρχίσει ακόμη."
Πήγαινε μια βολτα στο foroum γνωστης και μη εξαιρετέας νεολαίας και φρίξε μαζί μας....
Κατά τα άλλα, απ΄οτι έχω πάρει πρέφα ο επαρχιώτης, γενικώς βράζει ο τόπος...
Από την άλλη εγώ ποτέ δεν ψήφισα κανέναν από αυτά τα λαμόγια....ναι μεν φταίμε, αλλά όχι και όλοι το ίδιο ε;
Aρχίσαν οι λοβοτομημένοι του ΝΕΟΣ να λένε τις κλασικες βλακείες φαντάζομαι...Τελικά η βλακεία τους είναι πιο γρήγορη και από την ταχύτητα του φωτός.
Αλλά φίλε μου Ζάφωνδα θα διαφωνήσω.Φταίμε όλοι το ίδιο ανεξαρτήτως χρώματος πολιτικού, θρησκείας, ηλικίας κτλ.Φταίμε γιατί έχουμε εγκλωβιστεί μόνοι μας σε μια εντελώς φιλολογική κουβέντα απόδοσης ευθυνών τη στιγμή που δεν έχουμε αναλάβει τις δικές μας ευθύνες.
Όλα ξεκινάνε από τα μικρά και τα ασήμαντα,όπου απλά γυρίζουμε το κεφάλι και κοιτάμε τη δική μας δουλίτσα και στο τέλος φτάνουμε στο να καίγεται η χώρα και σαν χάνοι με ανοιχτό το στόμα πέφτουμε από τα σύννεφα για άλλη μια φορά.
ΥΓ.Πάω στοίχημα τον αριστερό μου όρχι ότι αύριο μέχρι και οι μεσημεριανές εκπομπές θα κάνουν "ανάλυση" με τους πανελ-ολόγους για τα αίτια και το χρονικό.Ελέω καναπεδικής ακροαματικότητας.
Λέει το παλιό κομμάτι ("38 χιλιοστά" γραμμένο τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη 1985 μετά το φόνο του Καλτέζα)που ανέβασε ο Ποντικός στο
ποστ/σκαμπίλι του
"..δεν ήταν μόνος αυτός που πυροβόλησε
είχε μαζί του κι άλλους αφανείς τίμιους
είχε μαζί του τους ενάρετους
είχε μαζί του τους έντιμους
είχε μαζί του τους ηθικούς
είχε μαζί του τους δίκαιους
είχε μαζί του τους φιλήσυχους.
Οι τίμιοι είναι αθώοι. Οι ένοχοι νεκροί."
Η σιωπή είναι ακόμα μεγαλύτερη συνενοχή.
Οι Έλληνες αναπολούν σήμερα με νοσταλγία, ξέρετε ποιά…
Το σκεφτόμουν όλο το πρωί και μπορεί να με βρίσετε αλλά μου κάνει εντύπωση ποιός είναι πάντα ο κοινός παρονομαστής σε τέτοιες καταστάσεις.
Ο συναισθηματισμός και ο πρωτόγονος ενθουσιασμός του Έλληνα, σε συνδυασμό με την καταστροφολαγνεία του οδηγεί σε πλήρη έλλειψη κρίσης, λογικής, λήψης αποφάσεων και εντοπισμού των αιτιών αλλά και πιθανών λύσεων.Βέβαια σε αυτό το θολό τοπίο δεν νομίζω να είμαστε ικανοί να εντοπίσουμε το πρόβλημα καν.
Τί πιστεύω.Έχουμε πόλεμο με το κράτος και με τους ίδιους τους εαυτούς μας.Ένας μαχητής κατά του κράτους έπεσε στο πεδίο και αυτή τη στιγμή αντιδρούμε κατά αυτού.Αλλά το αυτοκαταστροφικό είναι ότι αυτό το κράτος το διαμορφώνουμε εμείς,το έχουμε φτάσει με την ανοχή και τη συμμετοχή μας σε αυτό το σημείο και γλύφουμε εκεί που φτύνουμε όταν δεν μας υπηρετεί/βοηθάει/ξελασπώνει/κάνει τα σταυρά μάτια αυτό το οποίο δεν το γουστάρουμε.
Επιτέλους πρέπει να αρχίσουμε μετά από 200 χρόνια να αυτοπροσδιοριζόμαστε και να ξεπεράσουμε τις παιδικές αρρώστιες.
Τί πολίτες θέλουμε και τί κράτος.
Ξέρω πώς η οργή μπαίνει στη μέση αλλά για να γίνει αυτή η δουλειά δεν χρειάζεται συναίσθημα αλλά ψυχρή λογική.
@ζαλμοξις
Μπελογιάννης, Παναγούλης και λοιποί.Αυτοί λείπουν.
@Ινκο
Στο μυαλό μου είσαι.
Post a Comment