Μου τρέχουν τα σάλια

Θα σας πω μια ιστορία σήμερα.Την ιστορία του Ιβαν, ενός επιστήμονα στη Ρωσία γιό παπά σε ένα χωριό, που έζησε πρίν από παραπάνω 100 χρόνια.Αυτός ο κύριος λοιπόν είχε μια μέρα την έμπνευση για ένα πείραμα, που έδωσε νέα στοιχεία στη νευρολογία, τη φυσιολογία αλλά κυριότερα στη μελέτη της συμπεριφοράς.Πριν λοιπόν αυτη η ανάρτηση πάρει το μεγάλο ταξίδι προς τη βαρετή παράθεση επιστημονικών όρων και επιτηδευμένων εξειδικευμένων λέξεων χάριν εντυπωσιασμού θα περάσω στο ψητό. Το ζουμί του πειράματος ήταν η παρατήρηση ότι οι σκύλοι άνοιγαν το στόμα τους, γεμίζοντας τον τόπο σάλια, ξερογλύφοντας τη μουσούδα τους όταν εμφανίζοταν φαγητό. Προσέχοντας πιο προσεχτικά όμως παρατήρησε ότι οι σκύλοι αντιδρούσαν κατά αυτό τον τρόπο ακόμα και στις λευκές ποδιές του εργαστηρίου...χωρίς να είναι φαγητό παρόν...μμμ. Πολύ περίεργο αγαπητέ Γουώτσον.

Η εξήγηση ήταν ότι ο τύπος που τα τάιζε κάθε φορά φορούσε λευκή ποδιά, οπότε οι σκύλοι είχαν εκπαιδευθεί κατά κάποιο τρόπο να περιμένουν φαγητό κάθε φορά που έβλεπαν μια λευκή ποδιά...ΕΥΡΗΚΑ Για αυτό το λόγο τους τρέχαν τα σάλια.Είχαν εκπαιδευθεί από το Ρώσο επιστήμονα να αντιδρούν ασυναίσθητα με όποιο ερέθισμα επέλεγε αυτός είτε ήταν μια λευκή ποδιά, είτε ο ήχος από ένα καμπανάκι.

Θα μου πει κανείς: "Μα καλά ο περισσότερος κόσμος ξέρει για το πείραμα με τους σκύλους του Πάβλοφ...και τί με αυτό?Μέχρι και συγκροτηματάκι υπάρχει..."

Είναι απλό αγαπητοί μου. Έχουμε εκπαιδευθεί πλέον να κουνάμε την ουρά μας και να αφήνουμε τα σάλια μας να στάζουν από το ολάνοιχτο στόμα μας μόλις μας σερβίρουν το κατάλληλο ερέθισμα.Δίχως καμία σκέψη ή με την εντύπωση ότι το σερβιρισμένο/έτοιμο είναι δική μας σκέψη (δεν μας λένε Homo sapiens sapiens τζάμπα άλλωστε) χοροπηδάμε χαρούμενοι σαν βάτραχοι σε αναπαραγωγική φρενίτιδα.Δεν χρειάζεται πλέον ο εγκέφαλος μας να επεξεργαστεί κανένα σήμα, κανένα ερέθισμα.Η επιτυχία της εκπαίδευσης βέβαια έγκειται στο γεγονός ότι δεν εκπαιδευθήκαμε από κάποιο ανώτερο νοήμων οργανισμό ή από τους εξωγήινους από το Σείριο.Ούτε ήταν το αποτέλεσμα δράσης των μυστικών υπηρεσιών, των κομμουνιστών, των σκοτεινών συμφερόντων, του Κούγια κτλ.

Εκπαιδεύσαμε ο ένας τον άλλο σε μια αλυσιδωτή αντίδραση αποχαύνωσης, κανιβαλισμού της σκέψης και τσιμεντοποίησης της λογικής.Χαρούμενοι και αποχαυνωμένοι χορεύοντας γύρω από τη φωτιά αυνανιζόμενοι ο ένας στα μούτρα του άλλου και ουρλιάζοντας με άναρθρες κραυγές.
Μόνο σάλια παντού.Καλή μας όρεξη.

YΓ1.Ο Πάβλοφ πήρε τελικά Νόμπελ για την εργασία του πάνω στο πεπτικό σύστημα κι όχι για τα πειράματά του πάνω στη συμπεριφορά των σκύλων.

ΥΓ.Μαθαίνω παίζοντας.

YΓ3.Να με βοηθήσει κάποιος με την παρακάτω εικόνα γιατί δεν πιάνω τί θέλει να πει ο ποιητής.

UPDATE: Μιας και βρώμισε Κοσκωτίλα ο τόπος και φτάνει η οσμή μέχρι και 2500 km μακρυά ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί παρέα το χορό και το σάλιωμα!