Ποιά είναι η αφρικανική χώρα της Ευρώπης?

ΠΡΟΣΟΧΗ (updated)

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ με αφορμή τις σκληρές μάχες σε πλατείες της Αθήνας για την εξασφάλιση του πιο πολύτιμου αγαθού...μιας λάμπας!Οι εικόνες είναι σκληρές και θα παρακαλούσα να απομακρυνθούν ανήλικοι από τις οθόνες.Ευχαριστώ τον ακούραστο φίλο μου Ziggy που ξεθάβει τα πάντα από το νετ και φυσικά τα συγχαρητήρια μου στον Σπύρο, έναν εναλλακτικό φωτορεπόρτερ του διαδικτύου που τολμά να δείξει την εικόνα κάτω από το χαλάκι.

Πηγαίντε στη σελίδα του spirofoto με τίτλο "The risks of energy saving" και βάλτε το slideshow στο play.Αγωνία, πόνος, αγανάκτηση και μιζέρια όλα σε ένα στα πρόσωπα κυρίως συνταξιούχων που παλεύουν για μια λάμπα των 8 ευρώ.Εναλλακτικά ο τίτλος θα μπορούσε να είναι "Για μια χούφτα λάμπες"!

Όπως το συζητούσα με ένα φίλο, τελικά αν μοίραζαν ένα καρβέλι ψωμί δωρεάν τί θα γινόταν? Το ζήτημα δεν είναι αν οι άνθρωποι των φωτογραφιών είναι οικολόγοι και ευαισθητοποιημένοι για το περιβάλλον ή είναι προσκολλημένοι στο τζάμπα, συνταξιούχοι που δεν έχουν τί να κάνουν τα πρωινά τους. Δεν έχουν λεφτά, δεν τα βγάζουν πέρα και είναι διατεθιμένοι να στριμωχτούν, να ποδοπατηθούν, να σπρώξουν και να βρίσουν για μια λάμπα των 8 ευρώ.Όταν είσαι απελπισμένος θα σηκώσεις τα χέρια ψηλά για να αρπάξεις όσο πιο γρήγορα μπορείς ακόμα και μια λάμπα.

Παραθέτω ενδεικτικά μερικά αποσπάσματα από το κείμενο του spirofoto στο flickr:

Πρώτον για να μην μπερδευτείτε.. διότι μερικοί ίσως να νομίσουν ότι το ρεπορτάζ είναι ιστορικό.. και έχω δανειστεί φωτογραφίες από κανένα μουσείο που δείχνουν τον κόσμο να σκοτώνετε για κανένα συσσίτιο στο πόλεμο ή όταν μοίραζαν ντοματοπελτέδες στις πλατείες της Μόσχας ( πριν την «απελευθέρωση» ).. Και δεύτερον, διότι όσο και να μιλάνε μόνες τους αυτές οι φωτογραφίες.. τι να πρωτοπούνε..?? Ίσως να ακούσατε από το Σκάι μερικά «ενημερωτικά» σχόλια για το πως είχε επιτυχία η προσπάθεια τους, για το ότι τελικά ίσως να ήρθε λίγο (λίγο;) περισσότερο κόσμος από όσους περιμένανε.. ότι «μα τελικά, τι ευαισθητοποιημένος που είναι ο Έλληνας στο ζήτημα του περιβάλλοντος καλέ (!)..» κλπ κλπ ..

Ποδoπατήθηκε ο κόσμος, χτυπιόντουσαν, έπεφταν κάτω, φωνάζανε, μαλώνανε, εκατοντάδες συνταξιούχοι, ηλικιωμένοι, νομίσανε ότι τους μοιράζανε κουπόνια νεότητας, δεν ξέρω τι νόμιζαν, παιδάκια να έχουν χαζέψει, οι τουρίστες να ψάχνουν τον Αριστοτέλη μέσα σε όλα αυτά και ο Ελληνοφρενειας να έχει χάσει το χιούμορ του τελείως… μα τελείως σας λέω.

Και καλά ένας ιδιωτικός σταθμός κάνει ότι του γουστάρει; Το κράτος που είναι; Πως και ΠΟΙΟΣ! έδωσε την άδεια εγκατάστασης του περιπτέρου διανομής έτσι απλά χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις και ειδικά προϋποθέσεις ασφάλειας.. Ο δήμος; Που είναι ο δήμος;, πώς πήρανε την άδεια να οργανώσουν αυτό το χάος;

Καλά δηλαδή άμα πάω και εγώ να βγάλω ένα πάγκο και πω ότι θέλω να μοιράσω ένα εκατομμύριο δωρεάν παντόφλες (γιατί και για αυτό πιστεύω ότι θα ερχόταν ο κόσμος..) θα μου πούνε από το δήμο, μπράβο αγόρι μου, με την ευχή μας.. Δεν θα με ρωτήσει κανείς τίποτα; Δεν θα πρέπει να τους πω ας πούμε πώς σκέφτομαι να το οργανώσω; Και αν έχω πάρει τα απαραίτητα μέτρα;;;

Εδώ μπορεί και να ακούσει κανείς τα γνωστά σχόλια από αυτούς που θα αναλύουν μονόπλευρα την ψυχολογία του Έλληνα… Γενικόλογα, μπουρδολογίες φτάνει να μη θίγετε κανένα συμφέρον. Και φυσικά φταίει και ο Έλληνας με το ταπεραμέντο του εάν το θέλετε έτσι. Για μία λάμπα κόντεψε ακόμα και να σκοτωθεί. Παρασύρθηκε και από το εγώ του, του έσπασαν τα νεύρα και από κάποια στιγμή και μετά κυριαρχούσε η υστερία. Η έμμονη ιδέα στον καθένα να βλέπει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή το ποιο σημαντικό πράγμα την απόκτηση μιας λάμπας. Το γνωστό «γιατί αυτός και όχι εγώ!».

Και μετά, μετά έρχεται το πιο δυνατό από όλα τα συναισθήματα.. Η θλίψη και η λύπη.. Θλίψη.. Γιατί μαζεύτηκε ο κόσμος να πάρει δωρεάν λαμπτήρες; Γιατί είναι όλοι γέροι; Κυρίες μεγαλωπές.. άνθρωποι με ταλαιπωρημένα πρόσωπα;; Γατί; Είναι άραγες τόσο ευαισθητοποιημένοι όλοι για το περιβάλλον;