Το καλύτερο ποστ μου evah.

(Disclaimer:Είμαι ένας σοβαρός άνθρωπος, επιστήμων πάνω απ΄όλα, που οι περισσότερες μανάδες εκεί έξω θα θέλατε να με κάνετε αυτομάτως γαμπρό σας. Παρόλα αυτά και εν μέσω προεκλογικής περιόδου και πανδημίας θέλω να μοιραστώ με τον κόσμο το παρακάτω βίντεο που βρήκα.)

Σήμερα καθώς έψαχνα άρθρα για τον κύριο Η1Ν1 (για τα επόμενα ποστς, τους προβληματισμούς που προέκυψαν κτλ) και καθώς προσπαθούσα να πείσω έναν πολύ καλό μου φίλο στην Ελλάδα ότι μπορώ να ελέγξω τηλεπαθητικά το ίντερνετ σε παγκόσμιο επίπεδο, σκόνταψα σε μια από τις πιο επικές σκηνές μάχης, που έχει γυριστεί ποτέ σε ταινία σε αυτό εδώ τον πλανήτη. Ακόμα και να συνδύαζες την ματιά του Κουροσάβα, τα λεφτά του Σπήλμπεργκ, την επικούρα του Τζάκσον και το ρετρό του Ταραντίνο δεν θα μπορούσες να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ ένα λεπτό και 50 δευτερόλεπτα ανυπερβλητότητας, τελειότητας και ομορφιάς, που θα μπορούσε να οδηγήσει τον ίδιο τον Θεό στην αυτοκτονία, αν υπήρχε.

Επειδή αν δείτε απευθείας το βίντεο, θα είναι σαν να σκάει μια μίνι θερμοπυρηνική συσκευή μέσα στο κρανίο σας, θα καταρρεύσετε ψυχικά και πνευματικά από την αδυναμία σύλληψης του όλου αριστουργήματος και θα κλειστήτε τελικά σε μοναστήρι ή ψυχιατρείο, θα κάνω αρχικά μια περιγραφή...δηλαδή τώρα λέξεις, εικόνα και ήχος μετά.

(Aπόσπασμα από την ταινία "Σκληρό εισητήριο για Χαβάη")

Ήμαρτον...δείτε το, αλλά πρώτα κάποια fun-facts:

- Πρωταγωνιστεί ο Ριτζ από την Tόλμη και Γοητεία.
- Ένας τύπος, που τον πυροβολούν στην καρδιά, εκτός του ότι δεν παθαίνει τίποτα, οδηγεί ένα τζιπ με τρύπιο ντεπόζιτο από την ερημιά στην πόλη για να τον κάνουν καλά, φυσικά αιμορραγώντας.
- Κομπάρσος που πεθαίνει είναι ένας σκεητεράς (μισώ τους σκεητεράδες) που κυνηγάει ένα τζιπ με μια καραμπίνα και μια φουσκωτή κούκλα.
- Ο Ριτζ κουβαλάει πάντα μαζί του ένα xxxxxxxx.Μαζί του.Στο τζιπ.Για τους σκεητεράδες.

UPDATE:To τρέηλερ αυτής της ταινίας σταθμού στη ζωή όλων μας...Hawai...a great place to visit but you wouldn't want to die there.It aint no hulla.
Δώστε μια ευκαιρία και στα τρέηλερς των υπολοίπων ταινιών που έχουν σκηνοθετηθεί και γραφεί από το ίδιο άτομο (νομίζω έκανε και την παραγωγή παράλληλα ο συγχωρεμένος). Επίσης αγαπημένο το Do or Die.