Οι φίλοι μας τα ζώα

Σαν παραφωνία μέσα στο κλίμα των ημερών έρχομαι να σας μιλήσω για ένα προσφιλές ερπετό το οποίο μου έχει κάνει κατάληψη στο πίσω μέρος του αμφιβληστροειδούς κάθε φορά που ανοίγω την τηλεόραση (εκτός από όταν βλέπω ειδήσεις του εναλλακτικού και νεανικού καναλιού). Δεν είναι ούτε η οχιά η διμούτσουνη, ούτε η σαύρα- γουστέρα.Το συγκεκριμένο ερπετό είναι αργοκίνητο και η μόνη του άμυνα απέναντι στους θηρευτές του είναι η ικανότητά του να διαθέτει παραπλήσιο χρωματισμό με το φυσικό του ενδιαίτημα σαν καμουφλαζ κι όχι να αλλάζει χρώματα ανάλογα με το γύρω περιβάλλον κατά το δοκούν, όπως πιστεύεται (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων).Εκτός από φυσικό καμουφλάζ η αλλαγή χρώματος χρησιμεύει στη ρύθμιση της σωματικής θερμοκρασίας αλλά και κατά την αναπαραγωγική περίοδο ως μέσο αποστολής σεξουαλικών ή επιθετικών σημάτων, στην περίπτωση κάποιου ανταγωνιστή. Τρέφεται κυρίως με έντομα αλλά και μικρά πουλιά και άλλες σαύρες στην περίπτωση μεγαλόσωμων ατόμων. Τα θηράματά του, τα οποία συλλαμβάνει με τη μακριά και κολλώδη γλώσσα του, τα χτυπάει με ταχύτητα περίπου 3/100 του δευτερολέπτου. Διαθέτει άψογη όραση καθώς οι οφθαλμοί καλύπτουν οπτικό πεδίο εύρους 360 μοιρών και κάθε οφθαλμός μπορεί να εστιάσει αυτόνομα σε διαφορετικά αντικείμενα ταυτόχρονα ενώ μπορούν να "κλειδώσουν" σε έναν στόχο μόνο προσδίδοντας οξεία στρεοσκοπική όραση και αντίληψη του βάθους. Δυστυχώς δε διαθέτουν έξω και μέσω ους και θεωρείται ότι είναι κωφά, αλλά ενδέχεται να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω δονήσεων σε στερεά υλικά, όπως τα κλαδιά.

Xαμαιλέοντες στο φυσικό τους ενδιαίτημα